door Jan Aartsen | zaterdag, 30december, 2017 | Noorwegen
Zo, we kunnen weer naar huis. Het ultieme doel van de vakantie is op de tweede dag bereikt. We zijn op de hoogst mogelijke top van dit gebied geweest. Ok, het is 964 meter maar dat maakt niet uit want je kan helemaal naar beneden skiën. De naam is Horgaletten en je komt daar via Hanguren en Slettafjellet (bron van vele vrouwonvriendelijke grappen).
De jongens hebben in de ochtend nog een uur les gehad van onze Nicole en toen vond zij het welletjes. De zeekoetjes moesten maar eens de sprong in het diepe wagen. En als je niet weet hoe dat eruit ziet moet je het maar eens googelen. Maar eerlijk is eerlijk, de mannen doen het verbazend goed. De meest heftige valpartij vandaag kwam van mijzelf doordat ik flink even vaart maakte om een kruisende piste over te steken en een achterliggende heuvel op te schieten. Ik was echter zo bezig met de timen van mijn oversteek op hoge snelheid dat ik niet in de gaten had dat de piste nog een bochtje in petto had. Ik schoot dus rechtdoor de piste af en was niet geheel voorbereid op poedersneeuw en andere ellende. Gelukkig is Jan de enige die het gezien heeft en de rest alleen het gestuntel om weer in een verticale positie te komen. Dat viel nog niet mee kan ik zeggen. Vol medelijden hebben ze geweigerd om foto’s of filmpjes te maken waarvoor mijn eeuwige dank. Een andere belangrijke wapenfeit is de voorbereiding voor Oud en Nieuw. Dat betekent een slordige €250 euro aan eten plus een Noors Pretpakket.
Als bonus van de dag hebben we onze calorieën aangevuld bij de Bodega in Voss waar een glas wijn een tientje kost (blij dat ik rij) en het Mexicaanse eten zonder enige bemoeienis van een Mexicaan (observatie van Benjamin) toch heerlijk smaakte.
Nog even een paar sfeerplaatjes. En voor Jos, de foto’s nog steeds van de iPhone en ook wat te donker. Het lijkt wel schemer maar dat is het niet.
door Jan Aartsen | vrijdag, 29december, 2017 | Noorwegen
Naar Noorwegen gegaan om Ski’s aangemeten te krijgen door een Zuid Afrikaan en les te krijgen van een Frans Canadese. Het kan vreemd lopen. De mannen hebben met zijn drieën les gehad van Nicole. Meer dan 100 minuten en direct van de speelwei de berg op. Ik kan niet anders zeggen dat ze goed werk heeft afgeleverd. We zijn vanmiddag met zijn allen weer naar boven gegaan en het is werkelijk prachtig om je jongens voor je uit te zien skiën. En buiten een paar valpartijen hebben we er maar 1 uit de netten moet vissen omdat hij de bocht uitgevlogen was. (Helaas geen foto’s)
De Foto’s zijn nog wat beperkt omdat Joshua en ik nog niet de camera’s hebben meegenomen. Iets teveel risico. Ik ben zelf 1 keer gevallen maar toen stond ik stil. Hoe gek is dat.
De omgeving in de sprookjesachtige Trollenland is echt adembenemend. Aan het einde van de dag is Barbara nog met Jan en Benjamin naar de top geweest dus dat gaan we morgen met zijn allen doen.
-
-
-
-
-
-
-
We kunnen zo voor een bakkie naar huis
-
-
Dak van ons huis
-
door Jan Aartsen | donderdag, 28december, 2017 | Geen categorie
Op verzoek van mijn geliefde vader heb ik besloten een bijdrage te leveren aan onze familieblog. Ik zal dus hier mijn ontzettend interessante visie publiceren van recente ontwikelingen in ons familiebestaan. Uiteraard ben ik een druk persoon, dus schrik niet als ik niet van mij laat horen gedurende een (erg) lange tijd. Desalniettemin hoop ik u te verrijken met mijn geweldige memoires.
door Jan Aartsen | donderdag, 28december, 2017 | Noorwegen
Het was erg, heel erg vroeg vandaag. Kwart voor vier het bed uit om een vlucht te pakken die om 07:45 vertrekt.
Dat blijkt wat ruim maar je weet natuurlijk nooit van te voren hoe dingen gaan. Dat bleek maar weer toen we met zijn allen in de bus zaten te wachten om naar de Cityhopper te gaan. Er werd al drie keer omgeroepen dat de bus zou gaan rijden maar er bleek 1 dame die verdwaald/ te laat/ op de wc/ aan het shoppen (doorhalen naar eigen voorkeur) zat en dus te laat bij de Gate was.
Het mag de pret niet drukken, we stijgen op over het mooie Noord-Holland. Waarbij we precies Uitgeest gemist hebben. Purmerend, de Friese meren en de Waddeneilanden kwamen echter prima in beeld. Daarna een dik wolkendek totdat de Noorse kust in beeld komt. Usko is gered door Jan en Alie dus we hoeven het toestel niet te kapen om terug te vliegen.
De eerste besneeuwde toppen zijn meteen al te zien. Op de luchthaven loopt het allemaal soepeltjes en we voordat je het weet zijn we met vijf mensen, vier koffers, twee rugzakken in een Toyota Auris ge-origamied. Lieve mensen boden nog aan om een koffer van ons mee te nemen maar dat vertrouwen we natuurlijk niet. De Auris is wel drie keer met zijn buik over de grond gegaan maar uiteindelijk rijden we door het sprookjesland van de gebroeders Grimm.
Ons plekje is idyllisch als je van bergen en sneeuw houdt. Ik zal vast nog wel meer foto’s maken maar dit is het begin.
We hebben de ski’s meteen gehaald en morgen gaan de mannen voor de eerste les.
door Jan Aartsen | zaterdag, 16december, 2017 | Geen categorie
Niemand ziet mij zo. Maar ik ruik wel alles!
Recente reacties