Washington DC

Heerlijk om tussen de werkende mensen in de trein te zitten, iedereen zit hier met een laptop op schoot te werken. We zijn vandaag vroeg uit ons appartement vertrokken naar Washington DC. Het weer zit niet erg mee en we hebben 5 van onze 15 regencapes nodig om droog bij Subway te komen. Snel een ontbijtje bij de Dunkin Donuts gehaald en on our way. Benjamin is gelukkig weer een stuk beter. Tussen de hoestbuien door kletst hij aan één stuk. 

Dat is op de heenweg niet zo erg maar terug zitten we in een Stilte wagen en dat valt voor onze Ben niet mee. Washington is één groot zwetend feest. We landen in Union Station na 3 uur treinen en lopen langs het Capitool naar het Washington Monument en het Licoln Memorial. Even langs Trump in het witte huis maar Arlington blijkt niet te halen onder deze omstandigheden.

Nog even getwijfeld of we de Apollo 11 zouden gaan bekijken in het Museum maar het ontbreekt aan tijd. We soppen in onze wandelschoenen (behalve Barbara in haar Birckenstocks maar die heeft dan weer stenen in haar schoen) naar de airconditioning van Union Station. Vreemde bevinding is dat ik dezelfde dame die ik s’ochtends aan een tafeltje zag ziteen (slapen?) aan het einde van de middag in dezelfde positie aan het zelfde tafeltje zag zitten. Wellicht toch dood? We hebben het maar niet gecontroleerd.

Wapenfeit: We hoeven niet meer voor een Burrito van de Taco Bell naar Eindhoven als we terug zijn. Die hebben we hier al gehad. Ander leuk feitje is dat alle eekhoorns en vogeltjes hier zo tam zijn dat ze de patat uit je bakje jatten. Chinese mensen kunnen daar trouwens slecht tegen en worden pissig. Jonge meisjes gaan gillen.