Wat een rarigheid. Was er zomaar een dag tussenuit. Maandag is natuurlijk nooit mijn meest favoriete dag. Maar om hem zomaar over te slaan gaat wat ver.

Maandag is de dag van het vrijheidsbeeld, Ground Zero, Wallstreet, One World Tower. En Oh ja, het tweede filiaal van Midtown Comics. U weet wel, die winkel met werelderfgoed.

Al met al een zeer prachtige dag.

Het meest opvallende is de hoeveelheid prikkels. Altijd lawaai. Bouwvakkers voor ons appartement, auto’s, sirenes, mensen in je persoonlijke ruimte en flitsende beeldreclame. Geen ontkomen aan. De NYFD is het mooist. Grote glimmende opgepoetste brandweerwagens die lijken extra langzaam te rijden om zoveel mogelijk te laten genieten van hun over de top sirenes. De belangrijkste prikkels zijn de temperatuurswisselingen. Het is echt drukkend tropisch warm en alle winkels, restaurants etc zijn tot op het bot gekoeld. Het voelt als continue wisselbaden. Zelfs de metro is gekoeld en pompt de overtollige warmte rechtstreeks het stelsel in waardoor het contrast nog groter wordt. 

Als je dan nog niet genoeg zintuiglijke prikkels verwerkt hebt kan je gewoon willekeurig ergens met een ijskoude softdrink mensen gaan kijken. Het is echt een internationale stad met allerlei soorten mensen. Rijk, arm, alle kleuren en leeftijden. Barbara en ik hebben al menig diagnose kunnen stellen. Psychose, psoriasis, dwerg en reuzengroei Struma en Joshua’s favoriet, een vrouw met een neus als van een neusaap. Hemangioom? Het mooist zijn echter alle gelukte en mislukte “schoonheids” ingrepen. Magere vrouwen met veel te grote borsten die als in een cartoon onder alle omstandigheden dezelfde vorm behouden. En ook volkomen mislukte strakgetrokken karikaturen met neplippen en nepwimpers onder geknutselde wenkbrauwen en opengetrokken ogen. Op zich geen probleem maar wel als het zo heftig is dat je ervan schrikt.  Vandaag ook nog Parkinson gespot trouwens.