Dit verhaal is ingesproken. Voor eventuele spelfouten sta ik niet in.
De eerste volle dag in Marrakesh, we ontbijten met z’n tweetjes in een ontbijtzaal die verwarmd wordt door een gaskachel zonder uitlaat. Althans de uitlaat komt uit in de ruimte waarin wij zitten. Voordat we een koolmonoxide vergiftiging oplopen gaan we snel naar onze kamer. Het ontbijt bestaat uit een pannenkoek uit de magnetron een paar stukjes brood jam boter koffie en sinaasappelsap. De wandeling naar het paleis dat we willen bezoeken wordt wat langer dan gepland omdat onze gastheer het natuurlijk niet goed uitlegde. Wel een orginele wandeling door de wijk en door het park achter het paleis. Daar werden we nog opgewacht door straat schorriemorrie dat ons de toegang tot het park probeerde te ontzeggen voor een paar luttele centen. Wij zijn inmiddels echter ervaren genoeg om al glimlachend door te lopen en ons er niks van aan te trekken. Het paleis is prachtig.
Vervolgens trekken wij weer na een versnapering richting het plein van de vele doden om daarna door de Soek richting het museum van Marrakesh te gaan. Hier hebben we een lekker omeletje gescoord en de zwerfkatjes gevoerd.
We verdwalen elke keer hopeloos in de wirwar van straatjes en winkeltjes. Op een of andere manier kom je toch wel weer uit en naar kilometers sloffen moeten we even bij tanken in onze Riyad. In de middag gaan we nog de geheime tuin bezoeken waar we heerlijk op een terrasje in de ondergaande zon hebben genoten van Marokkaanse thee en chocolade taart. Dat was maar goed ook want ’s avonds hebben we op het plein gegeten. Dat is een belevenis op zich maar wel eenmalig. In de middag worden daar allemaal tenten neer gezet met banken waar mensen voor weinig geld kunnen eten. Ondertussen gebeurt er van alles om je heen en kom je ogen tekort. De rekening is een verrassing en de bijgerechten zijn niet gratis blijkt. De show van allerlei verkopers, ronselaar en hun slachtoffers is vermakelijk. Ook de stalletjes met schapenkoppen zijn bijzonder.
In de avond lopen we nog wat rond en er worden hele voorstellingen weggegeven. Voldaan en moe gaan we terug naar ons spijkerharde bed.
Vandaag trekken we de wandelschoenen aan want we gaan buiten de oude stad naar de tuinen van Majorelle. Mooie wandeling van een uur heen en terug. De tuin is niet groot maar wel de moeite waard. Yves Saint Laurent ligt hier een beetje dood te zijn maar heeft daarvoor nog wel de tuin van de ondergang gered.
Het moderne gedeelte van de stad is met een KFC en MacDonalds helemaal up to date. In de luxe winkels van bijv. Mc Gregor zie je verder niemand.
Later in de middag in een leuk kleurig tentje een kleine late lunch genomen. Daarna weer verder inkopen doen in de Soek. Het spelletje van de ongeduldige vader die zijn onderhandelende zoon mee sommeert werkt prima.
We zijn elke keer verbaast over beleefdheid van de mensen hier. Toen Benjamin wat potjes kocht voor zijn kruiden waren we bijna met te weinig wisselgeld weggelopen maar de verkoper riep ons terug om het alsnog netjes af te handelen. Ook wordt elke verkoop na onderhandelen met een handdruk afgehandeld. Wederzijds respect is een dingetje hier. Ook in het verkeer.
Jan Aartsen
Recente reacties