De tussendag

Het is maandag 9 augustus en we zijn alweer aan onze laatste dag in Swallenbach toe. Het is de dag tussen Wenen en weer doorreizen dus we doen geen gekke dingen vandaag. Een wandelingetje natuurlijk, voor de hond, waarbij we dezelfde weg nemen van onze monstertocht van eerder in de week. De mannen lijken niet onder de indruk van onze verhalen en prestaties maar we zien wel weer iets van een slang of een pootloze hagedis. (hazelworm) het is aan de lezer. We zijn de berg even andersom gelopen en hebben een bospad genomen zodat je weer een andere kijk op de wereld hebt. Warm is en blijft het. We eindigen dus in ons dorp bij de “snackbar” waar Joshua een worstenbroodje at terwijl de rest het met pringels en pinda’s moest doen. 

We komen steeds meer toe aan de lokale producten die dit land te bieden heeft. Zie foto (bier en wijn). Een tweede dat opvalt is dat je overal gevraagd wordt of je een test kan overleggen, ziek ben geweest of gevaccineerd. Geimpft heet dat hier. De eerste keer moesten we even op dat woord kauwen hetgeen wanhopige blikken bij het bedienend personeel gaf maar inmiddels zijn we het gewend en grijpen meteen naar onze mobiel ook al hebben we soms op de berg geen bereik. Vaak is het gebaar al voldoende om de controlerende ober gerust te stellen. We gaan Swallenbach toevoegen aan onze Wall of Fame. (fameuze fijne plekjes in de wereld). Het biedt veel wandelmogelijkheden en alle Nederlanders gaan naar de Alpen hetgeen het voor ons weer aantrekkelijk maakt om juist deze regio te bezoeken. Je moet van witte wijn en abrikozen houden, dat wel.

Een BBQ hoort er gewoon bij. In het huis was er allerlei apparatuur beschikbaar waaronder een pizzaoven die niet gebruikt mocht worden maar dus ook een luxe Weber BBQ met aparte zones voor een optimale bereiding. Ondanks alle vooraf genuttigde snacks gaat het er nog prima in.