Het ontbijtje weer op het balkon van het hotel genuttigd na het ochtendloopje met onze Rakas die zich keurig gedragen heeft in de nacht. De combinatie van een donkerrode vaste vloerbedekking en een langharige hond blijkt geen succes. We wensen de schoonmakers een Miele stofzuiger met harenborstel toe. Een ander belangrijk feit is dat het tapbier tijdens het eten top was maar de halve liters Erdinger die we s’avonds uit de koelkast haalden waren niet al te best. Dit noterende om in de toekomst niet dezelfde vergissing te maken.
Op naar Swallenbach! Opvallend was de enorme rij bij de grens om een vignet te kopen. We dachten allemaal dat het om een Coronatestlocatie ging maar dat was dus niet zo. Die staat wel aan de Duitse kant voor als we over een paar weken weer terug moeten. Het lijkt ons dan geen probleem vanwege de vaccinaties maar je hebt toch liever niet het oponthoud.
Tegenvaller was een ongeluk op de snelweg 35 kilometer voor onze bestemming. Erger was het voor de mensen die betrokken waren bij het ongeval want we spotten twee traumahelicopters en er komen heel wat hulpdiensten door de Rettungsgasse scheuren. De mannen staan eerste rij want het ongeval was maar een paar honderd meter voor hen gebeurd. Vijf kwartier later kunnen we weer door en voordat je het weet rijd je tussen de wijnranken langs de Donau in het weinbaugebiet Wachau naar ons huisje.
Dat huisje blijkt een huis en overtreft onze verwachtingen. Brandschoon, twee badkamers, drie toiletten en luxe apparatuur. Iets te luxe voor ons want we krijgen de inductie kookplaat van AEG niet aan de pruttel. Zelfs met de hulp op afstand van onze gastheer en dame (zitten in de Verenigde Staten) lukt het niet. Brood zat dus we hoeven niet met honger naar bed.
In de avond direct aan de lange tafel aan het Risken. Veel bier en lawaai, gelukkig dubbele beglazing. Joshua is de glorieuze winnaar.
Jan Aartsen
Recente reacties