Drangsnes

Na een nacht van alcoholisch gesnurk nemen we de express lift om een verdieping te zakken. Kijk het filmpje maar, is hilarisch. Het ontbijt gebruiken we in het hoofdhotel. (Wij slapen in een soort spook dependance zonder personeel) en starten onze tocht langs de talrijke fjorden naar Drangsnes. Bekend om zijn Hotpots ( nee geen hotspots) maar daar zijn wij eigenlijk niet in geïnteresseerd. Dat zijn met aardwarmte verwarmde kookpotten waar meerdere mensen tegelijk in hun eigen sop kunnen gaarkoken.

Drangsnes stond op het lijstje omdat we oorspronkelijk vanuit daar een walvistocht wilde boeken. Dat bleek echter te vroeg in het seizoen en daarom zijn we uitgeweken naar Olafvik hetgeen niet lukte door de harde wind. Aangezien we onze reis in haalbare stukken moesten opknippen hebben we Drangsnes in het rijtje laten staan. Het blijkt echter dat het niet alleen voor de boottocht te vroeg in het seizoen is. Ook de lokale supermarkt is dicht en het restaurant van ons verblijf gaat pas op 14 mei open. Dus geen diner en geen ontbijt.

Geen probleem natuurlijk dan rijden we naar het eerstvolgende plaatsje met faciliteiten en dat is Holmavik. Zo’n 33 km weer terug. Zij hebben de beschikking over twee restaurants en een supermarkt. Wat wil een mens meer. Nou, bijvoorbeeld dat je er kan eten. Het enige fatsoenlijke restaurant was niet open voor publiek vanwege een “private event” en het andere was het museum of Witchcraft waarvan de keuken om 17:30 sluit (kon de jongen van de supermarkt vertellen om 17:15). Nu zijn wij toch niet zo van de gepocheerde padden eieren en gefrituurde vleermuis vlerken dus erg vinden we het niet. De jongen in de supermarkt heeft de oplossing voor de inmiddels wanhopige blik in onze hongerige ogen. Zie foto.

Voor de culinair geëngageerde lezers, het betreft hier een gebonden bloemkoolsoep zonder spekjes, zonder lente-ui en geen croutons. Het geserveerde plakje maïsbrood is heerlijk afgemaakt zonder kruidenboter en ook zonder tapenade. Het worstje is van het type slow coocking. Dat betekent dat hij de hele dag in zijn eigen vocht heeft mogen garen terwijl hij al in de fabriek voorgegaard is. Het broodje is duurzaam gemaakt zodat hij over drie weken nog net zo mals is als vandaag.

Natuurlijk zijn we niet in één ruk van Isafjordur naar Drangsnes gereden. Er zat wat tussen. We hebben eerst om tien uur het Artic Fox Museum bezocht waar wederom we als eerste en enige bezoekers welkom geheten werden door een uiterst sympathiek trollenvrouwtje. Helaas wist ze niet hoe een filmpje te starten op de TV maar hebben we veel geleerd over de kleuren van de vos. De koffie hebben we maar gelaten voor wat het was. Het museum had een hoog huiskamer gehalte en dat geldt voor meer locaties die we vandaag aandoen.

Na het museum was het tijd voor een wandeling. Aan het einde van de fjord is een parkeerplaats en de start van een loopje naar een waterval 2 km heen en 2 km terug. Peuleschil, maar ze zeggen er niet bij dat je 2 km door een moeras moet waden. Gelukkig hebben we waterdichte schoenen. Zelfs een instortende sneeuwbrug waardoor wij beiden in een beek belanden houdt ons niet tegen. (Ok, ik overdrijf een beetje)

Na ons avontuur is het tijd voor koffie in een ander trollenhuisje. vriendelijke bediening maar je houdt er wel hoofdpijn aan over.

Na de koffie rijden we naar een van de mooiste watervallen van deze trip.

Na de waterval is het doorrijden naar ons hotel in Drangsnes. Prachtige rit met als bonus nog wat dikbuikige vrienden die lekker liggen te zonnen op een steen. Ons hotel is een soort appartement met een met schuifpui afgesloten zitje waar je ongeacht de weerelementen lekker kan ontbijten. Althans als je ontbijt lekker is. Onze keuze uit de supermarkt is voorspelbaar.