De reis door Zwitserland is werkelijk schitterend. Gelukkig kunnen we door de vertragingen onderweg volop genieten van het landschap. Voor de Gotthard tunnel staat meer dan twee uur file dus we passen ons soepeltjes aan en gaan over Zürich en de San Bernardino tunnel. Het is druk onderweg maar dat wisten we van tevoren en er is genoeg tijd om ons einddoel te bereiken. De honden gaat ondanks de primatour op exact dezelfde wijze met de reis om. Rakas hyperventileert en staart naar buiten voor komend gevaar en Loki vreet vanuit verveling de kartonnen doos van het hondenvoer op. Als hij aan de zakjes zelf wil beginnen grijpen we in. De temperatuur loopt buiten de auto op en wereld verandert van een Zwitserse orde naar een Italiaanse chaos. Om de chaos nog wat te vergroten besluit Loki 60 km voor de eindbestemming dat het tijd is om de eerder geconsumeerde steen in de auto uit te kotsen. Het rare beest vreet soms een steen terwijl hij echt genoeg voer krijgt. Meestal landen die in het poepzakje maar soms gaan ze net via de andere kant. Waarom het nou juist op een drukke snelweg moest zijn zullen we nooit weten. De mannen zijn ondertussen ook wakker geworden in Rome en rijden vanuit het zuiden naar ons toe. We volgen elkaar op de telefoon en weten bijna gelijktijdig op ons nieuwe plekje aan te komen. En wat voor een plek!

 

 

We worden hartelijk ontvangen en in dit geval klopt het allemaal wat in de folder stond. Wat een heerlijk stekkie. We voelen ons meteen thuis. Het is een feestje om elkaar weer te zien en te spreken. Verhalen uitwisselen over oa de bezienswaardigheden van Rome, Afspraken met inheemse Tinder babes, het rijden in Rome en het gedoe bij de tolpoortjes. Heerlijk om te horen dat de mannen samen een mooie tijd gehad hebben