De mannen zijn nog een dag naar Milaan en later een dag naar Venetië geweest. We hebben ook nog een boot gehuurd en een lunch op het eiland genoten. Het blijkt echter dat je een hond niet midden op het meer kan uitlaten en arme Rakkas heeft in volledige paniek achter de stoel van de kapitein zitten kakken. Jammer dat het diarree was. Gelukkig was het probleem met gezichtsdoekjes, water uit het meer en vieze handen prima op te lossen. Geen boete bij de bootverhuur gekregen. En een warme handdruk bij het afscheid. De Gotthard tunnel blijkt een stenose in het kloppend hart van Europa te zijn. Daar moet nodig een stent in. Ik vrees dat de tweede tunnel pas in 2029 klaar is dus voor die tijd heb ik daar niks meer te zoeken. De rit door Zwitserland is verder geweldig. De overnachting in (S)Mutzig is bijzonder. We hebben een appartement in een soort van Hotel in een wat triest buurtje maar al wandelend komen we in de dorpskern uit waar we een restaurant vinden waar slow coocking is uitgevonden. Met verbazing zien we een vol restaurant en terras bediend worden door een vrouw en een verschijning die zich het best laat omschrijven als de dood van Pierlala. Een magere bleke man die verward rondloopt en alleen maar wat doet als de kordate dame hem een korte instructie geeft. Hij schrijft de bestelling op en gaat dat vervolgens in de kassa handmatig invoeren. Vervolgens loopt hij wazig wat rondjes om rommel op te halen en moet vervolgens na aansporing weer op het scherm kijken wat hij moest brengen. Al met al is het een avondvullend programma en moeten de honden ondertussen nog tweemaal uitgelaten worden maar we liggen voor middernacht weer te zweten in ons bed. De autorit naar huis gaat via vreemde wegen en door verschillende landen omdat elk navigatiesysteem gelooft in de eigen intelligentie. We zien elkaar alleen nog maar op Find My iPhone deze dag maar komen wonderwel bijna gelijktijdig volgens de ETA in Uitgeest. Iets met meerdere wegen die ergens naartoe leiden.
Aan de datum van dit bericht valt af te leiden dat de vakantie inmiddels is afgelopen en we allemaal gelukkig zonder alteveel brokken weer thuis zijn. In de afgelopen periode heb ik geen stukjes geschreven omdat dit niet pastte bij de familieomstandigheden. Neemt niet weg dat er nog van alles gebeurd is in die tijd maar ik volsta met een soort opsomming.
En zo zit ook “la vacanza 2022” er weer op! Dat het een warm avontuur is geworden hebben ook wij als thuisblijvers mogen meebeleven, maar ondanks dat bleek het voor jullie een geweldige happening.
We hebben genoten van de verslagen en de foto’s, die ons opnieuw bevestigen dat ook wij met de keuze voor Italië de juiste hebben gemaakt. Gelet op jullie ervaring wordt de Gotthard ook dit jaar gemeden. De tip hoe een bezoek aan de markt te kunnen afronden zonder aankopen te hebben gedaan wil ik graag nog eens van je ontvangen!
Inderdaad, Italië is een heerlijk land. Het biedt veel van cultuur naar natuur en ijs natuurlijk. Ik wens jullie alvast een goede reis en hoe verblijf dan gaat het namelijk aan het thuisfront ook goed.