Het is midden in de nacht als de wekker gaat. Jongens en honden laten zich niet zien en we zijn zo goed voorbereid dat we ongezien en ongehoord het huis uit sluipen. Toch net niet scherp genoeg want later op de dag blijkt dat ik de rugzak op zijn kop heb vastgepakt waardoor Barbara’s koker met bril ook weer ongehoord op het tuinpad landde. Barbara twijfelde al enorm over de oorzaak van het gemis. “Ik had het toch echt ingepakt!?” Joshua heeft haar uit haar lijden verlost door de koker van Loki te redden.

Vlucht, bakkie pleur in Verona, huurauto alles gaat zoals gepland. Op naar Solvarino. Daar het slagveld bekeken maar ook van boven uit de toren gevuld met relikwieën van de oorlog tussen Fransen en Oostenrijkers met wat loslopende Italianen. Tegenwoordig liggen hun resten broederlijk naast en op elkaar in een monument ter nagedachtenis van de verschrikkingen van de oorlog en om de oprichting van het rode kruis te vieren. Voor de duizenden die daar liggen net te laat.

Op naar Borghetto, daar de vertrouwde plekjes bekeken maar wel een nieuw fysiek element toegevoegd namelijk de burcht. Kort maar stijl klimmetje. Beloning weer een mooi uitzicht naar twee kanten.