Laatste dag alweer maar we zitten helemaal in de vakantiemodus en denken niet aan de dag van morgen. Tijdens het ontbijt maken we het aanvalsplan van de dag. Eerst maar eens de wallen van Peschiera bezoeken. En voordat de mannen te enthousiast worden, dit zijn echte stadswallen. Mooi uitzicht en in de ochtend is het wat verkeer etc nog prima te doen. Vervolgens langs de Camping om een stukje langs het meer te lopen. Dat is een vast onderdeel van de september trip en ik wil toch nu echt wel een keer die anabole rat zien. (Is geen echte rat maar een Beverrat) Helaas zien we het beestje niet omdat ze overdag lekker liggen te tukken en vooral in de schemering actief zijn.

Na het loopje, dat beperkt wordt door het gebrek aan muntjes en de daarmee samenhangende parkeertijd , gaan we naar de kerk. Dat is wel een heel bijzonder kerkje midden in de bergen tegen een rotswand geplakt. Er is een dienst gaande (zondag) dus we kunnen er niet in maar het uitzicht maakt dat weer goed. Na een bakkie echt de trap terug naar boven genomen. Want de bus lijkt nu niet op een ton met haringen maar wel op een blik sardientjes. We hadden trouwens echt geluk met het parkeren want de auto’s stonden een paar kilometer langs de weg. Wij waren alweer op de terugweg om het plaatsje te verlaten toen er een mirakel gebeurde en iemand net vertrok midden in het dorp. Het moest zo zijn en gelukkig maar want dit had ik niet willen missen.

Voor de lunch gaan we naar Torri. Wederom een prachtig dorpje met een gezellige haven. Het is hier allemaal goed te doen en het komt relaxed over. Prachtig uitzicht over het meer en we nemen het er nog even goed van want vanavond op het vliegveld zal het wel een snelle hap worden. We hebben nog wat tijd over maar kiezen ervoor om zoetjesaan richting Verona te gaan om de auto in te leveren. Een tussenstop bij Affi voor een Bakkie (Illy) en dan kieperen we de sleutel in de brievenbus van de onbemande autoverhuur . Als dat maar goed gaat.

De terugreis loopt zoals verwacht. Toch onze handbagage in het ruim maar de wachttijd op Schiphol valt erg mee. Geen Polderbaan en onze koffers rollen als snel op de band. Thuis is het huis niet donker, Jan heeft op ons gewacht voor de eerste verhalen.