Als je aan Schotland denkt, denk je aan kilts, doedelzakken, highland games en Whisky. Het wereldberoemde drankje is de laatste 10 jaar steeds populairder geworden en dan vinden ze hier helemaal niet erg. Er zijn honderden destilleerderijen in Schotland maar op Skye maar twee. Er is nog een stokerij op Rasaay, het eiland ernaast (ook lekker). De oudste en meest bekende op Skye is Talisker “made by the sea” en daar gaan we heen. Het is even rijden en gelukkig hebben we een Bob die alleen maar ruikt aan Whisky maar het niet drinkt. Barbara gaat een loopje met de honden doen in de buurt terwijl wij een rondleiding plus proeverij beleven.

Het visitercentre is gloednieuw en onze gids legt uit wat de basisprincipes zijn bij het maken van Whisky. We zijn met zestien mensen in een wat grote ruimte en de man is ondanks zijn engelse achtergrond lastig te volgen. Eerst denk je nog acoustiek maar al snel blijkt het een poolse echo te zijn van een moeder die voor haar dochter live vertaalt wat de gids vertelt maar dan op ongeveer op gelijke sterkte. De gids maant haar vriendelijk het volume aan te passen maar dan wordt het helemaal irritant. Een duitse whiskyliefhebber wordt het allemaal teveel en roept dat het echt annoying is en de gebelgde poolse houdt met een ingehouden vloek toch haar mond. Die dochter was trouwens veel te jong om te drinken dus waarom zou je het haar helemaal uitleggen.

Wij haasten ons door het hele maakproces om vervolgens bij het belangrijkste onderdeel te komen en dat is het proeven. Drie verschillende Talliskers met een druppel water die je met de pipet kan toevoegen voor de aroma’s.

Belangrijkste les: Er is geen goede of slechte Whisky, het gaat erom wat JIJ lekker vindt.

Na het proeven worden we galant in de shop en bar geleid waar we licht aangeschoten (behalve Benjamin die een deel van zijn whisky in kleine flesjes en een doggybag meekrijgt) mogen overgaan tot aanschaf van merchandise en natuurlijk Whisky. De score is twee flessen bijzondere edities met glazen en shirts voor Benjamin en mij. De meest nuchtere onder ons pakt echter een damesshirt uit het rek om thuis te ontdekken dat een boothals en taille bij een man een verwarrend effect geeft, Zeker als Joshua bij wijze van humor in het te kleine shirt met zijn spierballen gaat rollen. Gelukkig kunnen Barbara en ik een paar dagen later alsnog de goede versie met korting op de kop tikken.