Gameday

Het is zondag en dat betekent dat de zondagsrust in Londen verstoord wordt door meer dan zestigduizend verkleede volwassenen die naar een sportwedstrijd gaan 🏈

In colonne door de buizen van de underground ontstaat er een sfeer van saamhorigheid en een beetje baldadigheid. Het “Skol” van de Vikings klinkt toch wat beter dan het “Woof, woof” van de Browns. Die zijn namelijk hun imago aan het ombouwen. De mascotte wat nu een lullig elfje is wordt vervangen door een soort pitbull met rode lichtjes in zijn ogen. Het is maar hoe je wilt overkomen natuurlijk. Voor de wedstrijd zijn we buiten het stadion mensen aan het kijken en missen we de spelersbus. Benjamin scoort bier in de locale supermarkt en moet blijkbaar nog aan wennen aan het feit dat hij geen student meer is en als werkende burger zich wat meer kan veroorloven. Leuk dingetje is dat hij nog even gevraagd werd om voor camera de Titans in zowel het Engels als het Nederlands te prijzen. De crew van dit ongetwijfeld obscure YouTube kanaal was superblij dat ze eindelijk een Titansfan gevonden met een jersey aan. Die zijn dan ook (terecht gezien de prestaties) zeer zeldzaam.

We gaan vlotjes het Stadion in behalve Barbara die vanwege het postzegel schoudertasje apart gecontroleerd moet worden. Gelukkig was ze niet de enige vrouw in de rij. De wedstrijd was onverwachts spannend door veel blessures aan Vikings kant. Die honden van een Browns roken bloed maar eindigden met een tik op de snuit door een Touchdown van Adisson in de laatste minuut van de wedstrijd. Wij blij en alle Brownsfans met hun grote mond om ons heen waren in 1 klap stil.

Leuk feitje tijdens de wedstrijd is dat Benjamin tijdens een bierstrooptocht enthousiast zijn Titansmuts de lucht ingooide toen hij bier en hotdogs rook. Het probleem was echter dat de muts tegen de regels van de zwaartekracht in niet terugkwam maar tussen de leidingen van het stadion bleef hangen. Dit veroorzaakt een hilarisch opstootje van diverse fans die de ernst van de situatie goed begrepen. Uiteindelijk bood een gehandicapte Cowboyfan zijn wandelstok aan en was het notabene een Eaglesfan die het mutsje bevrijdde. Helaas geen foto’s ik was te druk met lachen.

Na de wedstrijd wederom in grote drommen richting de underground. We dachten slim te zijn door eerst een 40 minuten te gaan lopen naar het volgende station vanwaar er meerdere lijnen downtown gaan maar dat leverde behalve zere voeten geen winst op. Gelukkig gaat het daarna vlotjes en zijn we op tijd in de Rocket, het sportcafé dat ik 4 maanden geleden al gereserveerd heb want je weet maar nooit zal ik maar zeggen. Daar zie ik de eerste loss van de Eagles dit seizoen maar vreemd genoeg wordt ik niet boos of verdrietig. Deze dag was top en daar verandert niemand meer wat aan of het moet het brandalarm zijn dat om 02:45 vannacht in ons hotel afging. Dat bleek loos maar het is toch grappig om opeens allemaal verwarde gasten op de gang te zien die paniekerig zich afvragen wat er in godsnaam aan de hand is. De medewerker van het hotel roept dat er iemand op zijn kamer gerookt heeft en probeert zacht vloekend in het Pools het alarmsysteem uit te zetten. Als dat is gelukt gaan we allemaal weer braaf terug naar bed. Morgen weer naar huis. 

Eerste dag

Zo doe je dat. 20 km gelopen en de belangrijkste highlights afgevinkt. Barbara en ik hebben de Tower bezocht en de mannen hebben een spiritueel bezoekje aan de st Pauls gebracht omdat zij de Tower vorig jaar gedaan hebben. Langs de Thames naar elkaar toe gelopen om te lunchen. Het leuke was dat het bij de kroonjuwelen niet zo druk was dus kon ik al die gestolen bloeddiamanten rustig bekijken. Leuk multifunctioneel complex die Tower. In de ruim duizend jaar is het al van alles geweest. Een fort, paleis, gevangenis, dierentuin en nu een toeristtrap. Ooit het hoogste gebouw van Londen maar nu omringd door de reuzen van het financial district.

Onderweg al redelijk wat Viking fans gezien en een paar Browns. Gelukkig hebben ze bij Abercrombie and Fitch nog wat Eagles kleding hangen om mijn dag weer goed te maken. Ben heeft weer zijn jaarlijkse selfie klassieker genomen. Ben bij de Big Ben.

Op weg

Let’s Go!

Zondag is het Gameday, dan nemen de Vikings het op tegen de Browns en wij zijn erbij. Wij zijn in dit geval het hele gezin minus Joshua en de harige kinderen. Hij volgt de wedstrijd thuis op het scherm in goed gezelschap van zijn vrienden. In ruil voor dit offer gaat hij in november met dezelfde vrienden naar de Falcons game in Berlijn. Het valt dus wel mee met de opoffering maar wij zijn blij dat hij op de honden past.

We reizen met de Eurostar en worden uitgezwaaid door Jesper van de marechaussee die enthousiast is over ons reisdoel. In de trein horen we overal soulmates die het hebben over fumbles, longsnappers en punters. De Eurostar is een supersnelle trein die dus op dit moment stil staat op de grens met België. Schiet dus lekker op 😮‍💨

Uiteindelijk valt de vertraging mee door gewoon nog harder te rijden dan normaal en komen we op de beloofde tijd aan in Londen. We wandelen naar ons inmiddels vertrouwde adres om te constateren dat hetzelfde mannetje achter dezelfde balie zit en hetzelfde verhaal vertelt. Hij is alleen een jaartje krommer gegroeid.

We wandelen vervolgens wat door de buurt en het barst van de gezellige tentjes. Wij komen uit bij een traditionele pub “The Swan” Benjamin regelt een tafel en na een halve liter bier kunnen we aanschuiven. Veel Ales from the cask en deze gaan prima met de Steak and Ale Pie en de BBQ chicken. Na het eten nog even door de stad gelopen maar door onze oververvoerde staat van zijn en oude voeten getopt met een regenbui toch maar terug naar het hotel.