We gaan wat later op pad omdat het we geen vol programma hebben, de wandeling naar de rand van het dal waarvan je alles kan overzien in hemelsbreed niet ver maar het gaat wel pittig omhoog. Omdat ik me niet nog een keer door de weergoden wil laten verrassen trek ik mijn blue man outfit weer aan. (zie foto) Buiten dat het er belachelijk uitziet had het ook een Marilyn Monroe effect met deze wind maar dan minder sexy. Kortom eenmaal boven aangkomen heb ik de poncho maar weer ingepakt. (volgende foto) 

Het is toch heel bijzonder om naar zo’n vers lavaveld te kijken waar de gassen nog uit ontsnappen. Samen met de snel wisselende spectaculaire luchten boven je hoofd geeft het een dramatisch beeld. We redden het droog terug naar de auto en gaan nog een rondje door in de zuidwesthoek rijden waar de oceaan op de kust inbeukt.

Excuus voor het geluid van de harde wind maar het hoort wel bij de beleving van de locatie.

Hierboven het door Jan enthousiast gefilmde spektakel van de zee.

Het is vandaag een regenachtige dag en dat betekent in IJsland dat je beter je zwembroek aan kan trekken. Vandaag gaan we een rondje in het zuiden van IJsland maken. Keerpunt van de route wordt het zwarte strand bij Vik met basalt formaties. Een puur vulkanisch strand waar Jan een snel leeggedronken waterfles vult met zwart zand. De eerste stop op de heenweg  als het licht is wordt is een spectaculaire waterval. Die zijn er heel veel in IJsland maar deze is goed te bereiken met de auto. Vervolgens eerst naar een soort winkelcentrum voor busladingen toeristen. Die worden daar gevoederd en kunnen meteen souvenirs kopen. Dat is dan ook precies wat wij ook gedaan hebben. Leuke IJsandse hoodies gekocht. Je kan geen droge kleren genoeg hebben zullen we maar zeggen. Het strand was mooi en het natte weer gaf het een mystiek tintje. Joshua zal zich de blauwe poncho wel herinneren. Ik moet zeggen dat het niet meevalt om bij windkracht 8-9  dit kledingstuk op een correcte wijze aan te trekken. Jan heeft zich kostelijk vermaakt met mijn gestuntel en had alle tijd om een foto te maken. Vervolgens kijkt iedereen op het strand om naar die blauwe klapperende feesttent dus ik heb het net lang genoeg volgehouden om aan Jan te bewijzen dat zo’n poncho echt heel handig is en zijn geld dubbel en dwars waard. Jan zijn poncho is dus de hele vakantie nog niet uit zijn verpakking geweest. 😉

Na het strand drogen we in de auto met de blower op 10 en rijden we naar de Sólheimajökull-gletsjer (voor de liefhebbers). Prachtig en altijd een bijzondere ervaring om een ijsmuur te zien. Je kan echt heel dichtbij komen en zelfs met een gids erop klimmen. Wij houden het op het van beneden bewonderen van de gletsjer en het van boven verwonderen over de groepjes afgematte en natte toeries die voorbij komen. 

IJsland is een bijzonder land als je bedenkt dat je net van een gletsjer komt die zo’n beetje op zeeniveau ligt. Als je op de kaart kijkt hebben we het puntje van een ijstong gezien die gevoed wordt door een groot veld daarachter. Na de gletsjer stappen we weer in de auto om door het desolate landschap weer verder te tuffen. Hier en daar een boerderij met wat paarden maar dat is het dan ook wel. Die paarden zijn wel de trots van de IJslanders. Ooit is geïmporteerd door Vikingen is het een apart ras met een specifieke loop en karakter. Ze kunnen tegen een stootje zullen we maar zeggen. In de zomer grazen ze als een losse kudde in het binnenland en aan het einde van de zomer worden ze dan verzameld en gaat ieder paard weer naar zijn eigen boer toe. Als je geëxporteerd wordt als IJslands paard is dat definitief. Je komt dan nooit meer op je eigen eiland terug. Op die manier wordt het ras zuiver IJslands gehouden. Ook wel weer een beetje eng als je er over nadenkt. 

Wij gaan in ieder geval gewoon door en bezoeken een prachtige waterval. Als afsluiter willen we nog het Lava Museum bezoeken dat we op de heenweg langs de route zagen liggen. Het zou wel om 17:00 uur sluiten dus erg druk zal het om 16:30 dan niet zijn. 

Dat klopt we zijn de enige. Wij dachten dat het een klein onbenullig dingetje zou zijn maar we worden ontvangen door een echte IJslandse geoloog die ons persoonlijk wat uitleg geeft. Ze (want het is een vrouw) legt uit dat we te weinig tijd hebben voor het hele museum en we mogen voor een gereduceerd tarief wel de film bekijken. Ook daar waren we de enige in de hele zaal. Wat mij verbaasde in het verhaal is dat er dus continu aardbevingen plaatsvinden i IJsland. Die worden continu gevolgd door een deken van meetstations. De aarde is dus continu in beweging in dit deel van de wereld en de verhalen van onze geoloog maakt je niet geruster. Het is gewoon wachten op de volgende uitbarsting. IJslanders zijn daar wel aan gewend en maken zich er niet zo druk om. Het zal wel net zoiets zijn als dat wij onder zeeniveau wonen. Dat is voor buitenlanders ook geen geruststellende gedachte. 

We zijn nog niet helemaal rond met de Golden Circle. Er is veel te zien en we moeten gezien het beschikbare daglicht keuzes maken. De Gullfoss waterval mag niet ontbreken dat is een must een ook de Keried krater ook wel de Dr Pepper krater genoemd nemen we mee. Daar lopen we echt in het laatste licht voordat we naar het hotel gaan.

We fotograferen vaak dezelfde dingen op dezelfde plek maar soms kies je een andere invalshoek zie hier Jan die een heimelijke Pornorama opname maakt.