Gatlinburg derde dag

Dat hebben wij weer. Niet helemaal scherp geweest. Gisteren naar Dollywood gegaan terwijl we de ole Smoky distellery tour hadden gereserveerd voor $37 pp om 14:00 uur. Oeps. No refund. \n\nMaar ja, niet gaan is geen optie dus online weer 2 tickets gekocht. Tour inclusief tasting van 13 smaken. Dat laat je niet schieten. Gelukkig zijn het allemaal zeer relaxte bebaarde mannen daar. Toen ik voorbij de schaamte met grote vochtige ogen onze stommiteit stond uit te leggen werd ter plekke met een Yehaw onze eerste boeking geannuleerd en terugbetaald. God bless the USA en bebaarde rednecks. \n\nTerry heeft ons vervolgens alles verteld over de familie Baker en Moonshine. Nu weten we bijvoorbeeld dat een wasbeer een botje met een krom puntje in zijn piemel heeft dat vroeger werd gebruikt om de Moonshine in de fles te laten druppelen. Dankjewel Terry. \n\nElke oldtimer had zo zijn eigen botje en als het fout ging en de batch mislukte werd het botje gebroken en moest er een nieuwe komen. Arme wasberen. \n\nTerry moest het trouwens hebben van de fooi en accepteerde geen kaarten dus bij de derde ATM kon ik eindelijk wat cash opnemen en zijn dag goedmaken. We hebben een goede deal kunnen sluiten en met teveel potten Moonshine de destilleerderij verlaten. Mooi detail is dat Jason Kelce (beste center ooit en ex Eagle) mede eigenaar is van de hele onderneming en als uithangbord wordt ingezet. \n\nGelukkig waren het maar dertien vingerhoedjes met drank en waren we na een uur weer in staat tot normaal sociaal aanvaardbaar gedrag en zijn we gaan wandelen. Eerst even langs de Five Guys voor de nodige brandstof.\n\nHet weer was super de stemming opperbest en we hebben vanwege mijn teer gestel een wat vlakke wandeling gekozen. Het blijkt wel een struikelpad. Overal steken er stenen uit de bosgrond en proberen boomwortels ons pootje te haken. Gelukkig zitten na de wandeling onze tanden er nog in en sluiten we de dag af bij een BBQ restaurant met een pitcher bier en een schandalige hoeveelheid aan dode dieren op het bord. Ik kreeg het echt niet weg en ga de rest van de trip alleen nog veggie. Zelfs Benjamin kreeg zijn bord niet leeg en dat zegt wat. \n\nTerwijl we vol en voldaan teruglopen naar het hotel worden we uit het niets door twee Amerikanen aangesproken die ons waarschuwen dat er een beer rondloopt. Dat hoef je ons maar één keer te zeggen maar we hebben hem niet kunnen vinden. Helaas.

Gatlinburg tweede dag

Belangrijke dag vandaag. We gaan het toppunt van de Amerikaanse cultuur beleven. Dollywood. Een pretpark geïnspireerd en opgericht door Dolly Parton. Het is veteransday dus we verwachten grote drukte en veel gedecoreerde oud militairen die dan de rij kunnen skippen. Eerst rijden we naar Pigeonforge het plaatsje waar Dollywood is geland in een grijs verleden. \n\nHet is echt zo’n typisch Amerikaans plattelands plaats met een brede weg waar allemaal winkels, restaurants en andere gelegenheden langs zijn geplakt. Geen kern, geen terrasjes geen trottoirs. We verdwalen in een leathershop waar ik mijn ID moet laten zien om wat te kopen en mijn kaarten geweigerd worden. Benjamin lukt het natuurlijk wel en schaft een nieuwe portemonnee aan. De oude staat op instorten en in een koffiezaak onder het genot van een espresso en gospel muziek worden de herinneringen uit de oude portemonnee gevist en komen alleen de nuttige zaken in de nieuwe. Met enig gevoel van weemoed neemt hij afscheid van zijn verleden. \n\nIn de hoek van de zaak kan je je verdriet op zo’n Post-it schrijven en de eigenaar van de zaak belooft dan voor je te gaan bidden. Er hangen wat voorbeelden en ik overweeg een verzoek voor het vroegtijdig overlijden van de president to be. Maar lafaard als ik ben bestel ik nog een tweede espresso en prijs me gelukkig dat ik in Nederland woon. Hoewel. . .?\n\nDollywood is een feest. Het park is denk ik net zo oud als Dolly zelf maar er worden nog steeds nieuwe attracties gebouwd. Het is hartstikke rustig en je kan zonder wachten overal in. We stappen natuurlijk de eerste de beste achtbaan in en dat was meteen mijn laatste. Benjamin heeft nog verse sappige evenwichtsorganen en pakt nog wat meer maar ik beperk me tot een show van Heidi Parton (echt waar) en een treinrit met een heuse stoomlocomotief. Oh ja en een soort mausoleum van Dolly over haar leven. \n\nHeidi blijkt een stevige Dolly variant te zijn die het als artiest niet heeft gered en nu 3 maal per dag kerstliedjes mag zingen in het zelfverheerlijkings paleis van haar bejaarde tante. Het hoogtepunt is een duet met een filmopname van haar tante die 10 meter hoog geprojecteerd wordt. Echt eng. \n\nWe hebben het geweldig naar onze zin in de gekkigheid en sluiten de dag af in een fifties diner waar we alleraardigst worden bediend door een dame die de fifties nog bewust heeft beleefd. Het eten is teveel, de drankjes net tandpasta en we nemen de gefrituurde augurken (ja Joshua, die hebben ze hier) in een doggybag mee. Buiten klimt KingKong tegen een gebouw en alles klopt weer.

Gatlinburg eerste dag

Na uren in een auto en een vliegtuig gezeten te hebben is het tijd voor actie. Vandaag een parkeer ticket voor het park gekocht en gaan we een trail lopen. Na een veel te dure sandwich (€9,00 per stuk) gekocht te hebben bij een tandloos omaatje (die waarschijnlijk maar 52 jaar was) gaan we naar het begin van onze loop. \n\nDaar bleek dat we niet de enige waren met dit mooie plan. De parkeerplaats was al helemaal vol en een optocht van bont geklede Amerikanen wringt zich daar de natuur in. Daar zijn we niet van en met een koude rilling over mijn rug stamp ik op de gaspedaal om terug te gaan naar een plek waar nog wel ruimte was. We komen dus spontaan uit bij de Chimney’s tops. Een loop die alleen maar stijgt vanuit het rivierdal naar een mooie rotsformatie die helaas afgesloten is. \nDat is precies wat we nodig hebben. We lopen praktisch alleen. Heerlijk. \n\nMijn knieën halen ook de afdaling dus ik ben helemaal blij. Er is nog een stukje dag over dus terug in het dorp storten we ons weer tussen de winkelende toeristen. We vinden een leuke winkel met sport merchandise en een terrasje met het goedkoopste bier van Gatlinburg. Het mooiste zijn echter twee winkels waar Trump spullen verkocht worden. Het is natuurlijk wel Tennessee waar we zijn.

Atlanta

Na een full American breakfast uit een plastic bakje pakken we de gratis skytrain naar de autoverhuur. We worden alleraardigst geholpen door een mevrouw die net zo traag beweegt als ze denkt. Interessant hoe zo’n combinatie toch nog tot een goed eindresultaat weet te komen. We krijgen een stapel papieren mee en lopen naar een grote parkeergarage vol met auto’s. Het duurt ong 10 minuten totdat we er achter zijn dat we gewoon een auto kunnen pakken uit rij 2. De sleutels liggen in de auto’s en je rijdt dan naar een mannetje bij een slagboom die noteert wat je meeneemt. Nu maar hopen dat ze bij het innemen net zo makkelijk zijn. We rijden vervolgens naar het hol van de leeuw of in dit geval de cloaca van een valk. Het stadion van de Falcon’s. Prachtig stadion maar helaas geen mogelijkheid om er in te gaan, laat staan een souveniertje te kopen. Toch een gemiste kans. \nHet is best druk op de weg maar hoe verder we naar het noorden rijden hoe rustiger het wordt (en hoe armoediger)\nWe zien best veel wild onderweg. Een hert zonder kop in de middenberm en een vos maar het klapstuk is een zwarte beer die langs de weg lag. Bizar om te zien. We eten tussen de trumpisten in een redneck café. Het is echt conservatief Amerika hier. Grote vlaggen en Bijbelse teksten all around. We rijden dwars door de Smokey Mountains met prachtige vergezichten en landen in ons hotel. In de avond schuifelen we achter schommelende Amerikanen door de hoofdstraat en drinken bier uit een plastic pul in het buurtcafé waar het bordje Hillary for Prison nog boven de bar hangt.

College Park

Die plas overvliegen went nooit maar gelukkig was er genoeg beenruimte en entertainment om niet gillend gek te worden en mensen te gaan slaan. Had onze buurman niet leuk gevonden want hij was voetbal fan van een Israëlisch voetbalclub en had net een spannende nacht in Amsterdam achter de rug. Hij had duidelijk een herstelslaapje nodig. Ik heb mijn excuses aangeboden namens het gehele nederlandsche volk en de koning. \n\nDe reis was lang maar verliep voorspoedig en volgens plan. We zijn na 24 uur wakker te zijn geweest wel toe aan een bed. Marriott heeft die in een comfortabele uitvoering. Om 03:00 waren we alweer toe aan een ontbijtje maar moeten we nog even wachten.