door Jan Aartsen | vrijdag, 27juli, 2018 | Canada, Jan
Heerlijk om tussen de werkende mensen in de trein te zitten, iedereen zit hier met een laptop op schoot te werken. We zijn vandaag vroeg uit ons appartement vertrokken naar Washington DC. Het weer zit niet erg mee en we hebben 5 van onze 15 regencapes nodig om droog bij Subway te komen. Snel een ontbijtje bij de Dunkin Donuts gehaald en on our way. Benjamin is gelukkig weer een stuk beter. Tussen de hoestbuien door kletst hij aan één stuk.
Dat is op de heenweg niet zo erg maar terug zitten we in een Stilte wagen en dat valt voor onze Ben niet mee. Washington is één groot zwetend feest. We landen in Union Station na 3 uur treinen en lopen langs het Capitool naar het Washington Monument en het Licoln Memorial. Even langs Trump in het witte huis maar Arlington blijkt niet te halen onder deze omstandigheden.
Nog even getwijfeld of we de Apollo 11 zouden gaan bekijken in het Museum maar het ontbreekt aan tijd. We soppen in onze wandelschoenen (behalve Barbara in haar Birckenstocks maar die heeft dan weer stenen in haar schoen) naar de airconditioning van Union Station. Vreemde bevinding is dat ik dezelfde dame die ik s’ochtends aan een tafeltje zag ziteen (slapen?) aan het einde van de middag in dezelfde positie aan het zelfde tafeltje zag zitten. Wellicht toch dood? We hebben het maar niet gecontroleerd.
Wapenfeit: We hoeven niet meer voor een Burrito van de Taco Bell naar Eindhoven als we terug zijn. Die hebben we hier al gehad. Ander leuk feitje is dat alle eekhoorns en vogeltjes hier zo tam zijn dat ze de patat uit je bakje jatten. Chinese mensen kunnen daar trouwens slecht tegen en worden pissig. Jonge meisjes gaan gillen.
IMG_0629
De drie fases van bewustwording
06E82AE1-80EB-41B0-BA68-B03CF413A209
5AA7EEB6-A4CD-4D60-A4AD-2B52A7E6C9B8
B58925A7-CFB4-4279-8E1D-DF7A44672285
IMG_0639
Dit kan alleen in Amerika
IMG_0640
De Duck’s in kwestie
IMG_0651
Niet op de thee geweest
door Jan Aartsen | vrijdag, 27juli, 2018 | Canada, Jan
Wat is het warm hier. In de ochtend hoppen we van winkel naar winkel van Dunkin Donuts naar Starbucks etc. We pakken Times Square en meteen ook de Midtown Comics.
Opvallend feit is dat we tijdens de lunch een kleptomane Annie betrappen. Een zeer mager (BMI<17) chinese dame gedraagt zich opvallend. Ze loopt te goochelen met hele kleine bakjes die ze handig vult met plukjes vlees en individuele blaadjes sla. De bakjes verdwijnen echter of in de tas of in de zak van haar veel te grote jack. Daarnaast staat ze een gehele bak met kip te verpieren door overal een stukje vlees van te plukken en dan weer terug te gooien. Dit geheel gaat zeker een kwartier door. Voor ons in ieder geval genoeg om onze lunch naar binnen te werken. Feit is dat we niet helemaal hebben kunnen waarnemen wat er aan de kassa gebeurde maar het sterke vermoeden is dat ze alleen afgerekend heeft wat er in haar hamburger verpakking zat en niet alle kleine bakjes die op verschillende donkere plekken waren verstopt.
Best een zielig geheel.
Wij hebben verder een topdag die we afsluiten met een bezoek aan De Empire State. Gelukkig hadden we skip the line tickets voor de line die we niet was. Toe ik met Jan hier de laatste keer was stond er buiten al een enorme rij maar deze keer liepen we als zo het gebouw in en werden we met alle egards langs de mensen geleid die een ” gewoon” kaartje hadden. Dit werkte tot de exit aan toe.
door Jan Aartsen | donderdag, 26juli, 2018 | Benjamin, Canada
Na een lang ziektebed ben ik eindelijk ontslagen uit ziekenhuis Aartsen! Dit kan natuurlijk alleen maar gevierd worden met het vrijheidsbeeld en Washington! Eergisteren zijn we op tijd opgestaan en hebben we dan ook de boot genomen naar Liberty Island. Na een (semi) propaganda tour op de boot konden we aan de drukte van de boot ontsnappen en ons wanen in de drukte van het eiland. Daar, na te hebben genoten van een ijsje met zicht op de skyline van Manhattan besloten wij het beeld te beklimmen. Eerst moesten we voor de 2e keer een extensieve security check ondergaan en een druk tentje waar tot 2 keer toe je kaartje werd gecheckt, maar we waren binnen! Na het klimmen van bijna 200 traptreden konden we genieten van het prachtige uitzicht vanaf het voetstuk van het beeld, maar…wij Aartsen willen meer! Dus zijn we vervolgens de nauwe trappetjes in het beeld zelf gaan bestijgen. En màn, wat was dat het waard! Niet alleen kon je de de stad vanuit een nóg hoger punt bekijken, je kon tevens Lady Liberty door de haartjes strelen, op advies van de ranger die daar de boel in de gaten hield.
Nadat we weer een te drukke boot terug te hebben genomen en een lunch bij het altijd lekkere TGI Fridays hebben gehad gingen we naar Ground Zero. Een indrukwekkend monument voor een verschrikkelijke gebeurtenis. Wat mijn aandacht misschien nog wel meer trok was een papiertje verderop, met de namen van alle brandweermannen die hun leven gaven voor de slachtoffers van 9/11, echt een bizarre gebeurtenis.
op een lichtere noot, daarna hebben we Wallstreet behandelt, dé hotspot voor elke kapitalist! Uiteraard was de straat dan ook gezierd met een gebouw van onze Donald. Daarna zijn we de Empire State gaan overtreffen met de One World Tower. En laten we maar zeggen dat die Amerikanen er een (propaganda) showtje van maken. Daarna uiteraard een prachtig uitzicht en vervolgens gesloopt naar huis toe.
de volgende dag vroeg opstaan voor een 3,5 durende treinrit naar Washington. In tegenstelling tot New York is Washington rustig en ruim, en met ruim bedoel ik ENORM. Na het prachtige Kapitool te hebben gezien liepen we naar het Washington monument, en een survival kit en stevige bergschoenen zijn geen overbodige luxe (het was een aardige afstand). Nadat we het monument zagen wat jammer genoeg ontoegankelijk was wegens bouwpraktijken, zijn we doorgelopen naar Licoln. Een mooi beeld van Abe die uitkijkt over het Washington monument en over zijn eigen gekoelde souvenirshop. We zijn nu doorgelopen naar het huisje van Donald waar zichtbaar een sniper op het dak ons in de gaten hield (vooral Joshua, die maniak). En daarna zijn we teruggelopen naar het station onder temperaturen waarin de Sahara een koelkast leek. In de trein terug werd ruimschoots gecompenseerd voor de hitte met een intense regenbui, waar de ietwat klungelig gebouwde Amerikaanse trein niet tegen kon. Waardoor ik 3,5 uur met natte broek heb gezeten! (Dat komt door de condens, aldus de conducteur.) Na een natte rit kwam aan deze dag net als dit artikel, een einde.
door Jan Aartsen | maandag, 23juli, 2018 | Barbara, Canada
Na een onrustig nachtje door het nabijgelegen Pieterburen zijn we UITGEBREID gaan ontbijten bij Junior’s. Megaveel personeel en een overdaad aan lekkernijen maakten, dat we de rest van de dag geen eetbehoefte meer hadden.
Hierna is Benjamin een rustdagje gaan nemen en het moederdier ging met Jan en Joshua op pad. Uiteraard hebben we eerst de jaaromzet van de Legowinkel naar een nieuw record gebracht. Vervolgens de Trump-toren gezien (één van meer) en bij Abercrombie gewinkeld alwaar helaas geen uitverkoop. Het bleef warm en plakkerig, maar met een waste of energy doen de Americanos verwoede pogingen om met de airco in de winkels ook de buitentemperatuur omlaag te brengen.
Met zijn allen smiddags naar de M&M’s waar chocola voor goudprijzen als zoete broodjes over de toonbank vliegt.
We eindigen de dag met een potje Game of Thrones Monopoly en gigagrote pizzapunten van de pizzeria onder het appartement om vervolgens op tijd ons bed in te rollen.
door Jan Aartsen | maandag, 23juli, 2018 | Benjamin, Canada
Nu (bijna) de hele famillie nog in coma ligt leek het mij wel gepast om maar gehoor te geven aan de smeekbeden van mijn vader en ook maar eens wat te schrijven op deze blog. (Voor de referentie, het is hier rond half zeven s’ochtends.) Het is inmiddels wel duidelijk uit de berichten dat ik jammer genoeg de griep heb in New York…geweldig! Maar dat heeft me niet gestopt om gisteren vol te genieten van Times Square, Empire State en de stripwinkel waar Joshua al zo lang om zat te zeuren. Achteraf had ik welliswaar beter in bed kunnen blijven, maar màn wat was het het weer waard! Van de prachtige beelden van Times Square en Mickey en Minnie Mouse die daar vergingen onder het weer van 30 graden, tot de kleurrijke en stereotype bevestigende mensen in de stripwinkel die ervoor zorgden dat ik maar eens goed naar mezelf ging kijken! Vandaag blijf ik maar even uitrusten in het appartement opdat ik morgen de vakantie hopelijk weer kan verrijken met mijn stralende aanwezigheid.
Jan Aartsen
Recente reacties