Laatste loodjes

 

 

Als mosterd na de maaltijd toch maar de vakantie afronden met de laatste praatjes en plaatjes. De laatste dagen besteden we vooral aan wandelen, horeca bezoek en de bootreis terug. Met de honden op de Ferry is te doen maar voor de honden een uitdaging. Met name het uitlaten op de daarvoor bestemde plek zonder daarbij andere honden te treffen is een ding. Ook het vinden van een geschikt slaapplaats kan lastig zijn maar een Husky vindt altijd een oplossing.

 

 

Husky fun

Schotland is een ideaal land voor onze Loki. Jullie hebben al kunnen zien hoe uitgeput hij was na een  half uurtje buitenspelen op de golfbaan. Het jachtinstinct is sterk aanwezig. Alhoewel een heel vriendelijke hond is alles wat beweegt en kleiner is dan hijzelf een potentiële snack. In ons huisje heeft hij uren naar buiten zitten staren om konijnen en eekhoorns te spotten. En als hij dan wat ziet is hij in de kill-mode. Grappig om te zien hoe Rakas er een beetje achteraan hobbelt. Hij heeft wel de spanning maar niet de focus. Een kleine impressie:

 

Rex is Latin for King

We blijken niet ver van het zomerhuisje van de Koninklijke familie te verblijven, Balmoral Castle. In de zomer wordt het geheel afgesloten omdat er dan wat Royalty langskomt om hertjes af te schieten of zoiets. Dit jaar moest het kasteel nog gelucht worden omdat Queen Elisabeth haar laatste adem heeft uitgeblazen in één van de vele slaapkamers.  Het was haar favoriete verblijfplaats omdat ze hier rust en natuur kon vinden. De band tussen de familie en de lokale schotten is groot en dat merk je aan van alles. Er is zelfs een eigen Whisky stokerij. Royal Lochnagar Distillery.

Reden genoeg voor de mannen om het te bezoeken en ze nemen moeder mee. Ze besluiten de rondleiding met audio te  nemen hetgeen een goede keus blijkt want je krijgt uitleg door een gids met een zwaar schots accent maar zonder de dranklucht omdat het via een soort mobieltje gaat. Wat ze geleerd hebben vind je in de titel van dit bericht. Dat werd zo komisch uitgesproken dat ze dat tot op de dag van vandaag nog vaak aanhalen in een melige bui.

Wat we verder doe deze dagen is wandelen. De hei bloeit en wij ook. Heerlijk.

De natuur is prachtig en de rust weldadig. Weinig andere wandelaars en honden zodat wij ons niet hoeven de schamen voor onze wolf in schaapskleren. Nee, schamen doen we ons pas als we weer terug zijn op ons huisadres. Wat misschien niet helemaal duidelijk is vanuit de foto’s is dat ons vakantiehuis midden op een golfbaan staat. Regelmatig zien we geruite broeken en spencers met een karretje rondscharrelen op een keurig bijgehouden green. Daar hoort natuurlijk niet een ongeleid projectiel van een hond doorheen te stieren. Dat is echter precies wat er gebeurde.

Loki loert de hele tijd naar buiten om konijnen te spotten en eventueel te mollen als hij ze te pakken krijgt. Gelukkig hebben we een twee meter hoog hek om de tuin met twee poorten die vreemd genoeg naar buiten opengaan. En ja hoor eentje was niet goed in het slot en ondanks dat Loki niet de slimste is heeft hij dat soort dingen meteen in de gaten. Een korte sprint en het volle gewicht tegen de poort en “Freedom” .

Als een dolle stiert hij door het struikgewas en over de golfbaan op zoek naar patrijzen, konijnen en bejaarde Britten. Wij met zijn vijven achter hem aan maar dat maakt het voor hem alleen maar leuker. Dol enthousiast rent hij recht op je af om 10 meter voor de rendez-vous links- of rechtsaf te slaan. Lange lap uit de bek en maar rennen. De fazanten vliegen alle kanten op dus de tracker die hij heeft hebben we eigenlijk niet nodig want je ziet zo wel waar hij is. Uiteindelijk is de grauwe Razer uitgeraasd en als hij in een riviertje staat zijn watertekort aan te vullen heeft Joshua hem te pakken.

Binnen gaat hij spontaan in zijn bench liggen om weer een beetje bij te komen, Rakas houdt hem in de gaten en gaat ernaast liggen. Ik heb hem nog nooit zo snel horen ademen en er maar een filmpje van gemaakt.

Ok, omdat het zo grappig is nog maar een video

Speyside

Één van de meest bekende Whisky broedplaatsen is het Speyside district. Genoemd naar de rivier die er doorheen loopt. Geroemd om zijn zuivere water en wat verborgen ligging. Ideaal voor illegale stokerijen toen Whisky stoken verboden was. En dat die Schotten boefjes waren blijkt wel uit het feit dat elk gehucht hier zijn eigen stokerij en whisky-merk heeft. Macallen is beroemd omdat James Bond dat drinkt maar er zijn er veel meer. Kenmerkend is dat er in deze regio geen turf te vinden is dus de gouden drankjes missen hier het rokerige van de whisky uit West Schotland. Ze zijn veel subtieler van smaak.

Ik heb voor mijn verjaardag eerder een mooie fles Aberlour gekregen en laat dat nu net een stokerij zijn met een mooie proeverij in zijn assortiment.

Van een glas Spirit naar prachtige gerijpte volle smaken bol van aroma. (volgende de folder) En het klopt ik heb een fles meegenomen die alleen ter plekke verkocht wordt en niet via internet te bestellen is. Helaas is deze inmiddels al op maar was dan ook wel erg fijn.

Op TV hebben Barbara en ik een documentaire gezien over de rivier de Spey en daar komt een Whiskybar in voor met een verdwaalde japanner als eigenaar die echt heel veel van whisky weet. Uiteraard moeten we daar heen om te kijken of dat echt waar is. Gelukkig klopt het verhaal maar blijkt inmiddels zijn zoon in de bar te staan maar we zijn vakkundig wat euro’s afhandig gemaakt voor wat mooie glaasjes. Jan weet tenminste nu hoe je Graigellagie uitspreekt omdat hij vriendelijk werd gecorrigeerd door een oude Schot toen hij het drankje bestelde.

Heerlijk buiten in het zonnetje gezeten en de honden hebben zich zowaar redelijk gedragen.

Barbara heeft een alcoholvrije Radler om ons weer veilig thuis te brengen. Thuis eerst de honden laten lopen om zelf te ontnuchteren voordat we s’avonds lekker uit eten gaan. Dat was een ervaring op zich want de bediening door een heel aardige vader en dochter was zo uniek slecht dat ze bij voorbaat excuses aanboden. Vriendelijk maar een complete chaos.

9-10 augustus

Op 9 en 10 augustus hebben we wat meer relaxte dagen. Daarom om te beginnen nog wat foto’s van het interieur en een filmpje van de tuin.

We wandelen wat af in de omgeving en op 10 augustus gaan de mannen naar de Highland Games. Die worden op verschillende plekken in Schotland gehouden op verschillende dagen dus het is altijd even puzzelen waar je terecht kan. Helaas zijn de Games in ons dorpje Braemer net op de dag dat we weer naar huis gaan/ moeten. Dat is wel jammer want bij deze happening zijn er altijd leden van de koninklijke familie omdat het pal naast hun zomerhuisje is.

Impressie van de tuin met ons vee.

Highland Games is een prachtig evenement maar niks voor Loki. Er zijn teveel rokjes waar je je neus in kan steken en dan lopen ze ook nog met stokken te gooien. Dat zijn teveel prikkels voor zijn jachtinstinct. Barbara en ik  kiezen dus voor een loopje door het bos terwijl de mannen naar mannen in rokjes gaan kijken. Het is heerlijk weer dus Rakas kiest voor een kleine zwempartij.

Terug in ons huis blijft Loki erg waakzaam. Er loopt van alles rond buiten. Eekhoorns,konijnen, muizen etc. Van al dat waken wordt je kop wel heel zwaar.  Daar heeft hij een oplossing voor gevonden.

Uren houdt hij dat vol want je weet nooit of er een grotere prooi voorbij komt. Kan een hert zijn of een zwijn. Er zijn echter nog veel raardere wezens die in de schemer voor het raam verschijnen. Doodeng. Vooral als je rustig een potje Risk aan het spelen bent.