Na een nachtje draaien op ons spijkerbed een heerlijk ontbijt om 07:30. Met de auto naar het station omdat de trein ons wel comfortabel lijkt. Dat was het ook totdat we de laatste 10 minuten in een boemeltje moesten overstappen en deze in zicht van de haven nog eens 10 minuten ging stilstaan om even te marineren. Als haringen in een ton met dat verschil dat haringen frisser ruiken dan Italianen. In Venetië konden we echter opgelucht ademen. Wat een stad!
Flink wat gelopen maar we we waren wederom goed voorbereid. Ik had nieuwe nog niet ingelopen schoenen aan en die onhandige paraplu’s hebben we in de auto laten liggen want de app gaf aan dat het droog zou blijven. Soms maak je gewoon slechte keuzes in het leven. Gelukkig zijn we niet echt natgeregend en hebben we van terras naar kerk en weer terras net genoeg tijd gehad om weer op te drogen.
De terugreis is zo comfortabel dat we een uur langer in de trein mogen zitten van de Italiaanse spoorwegen wegens werkzaamheden. 😁
Het feest van de herkenning. Toen we afgelopen zomer Sirmione probeerden te bereiken liepen we daadwerkelijk vast in de toeristenstroom. Geen parkeerplaats en een kudde toeristenzombies die zich schouder aan schouder als in een processie naar het heiligdom verplaatsen. Nu is het tijd om het alsnog te doen maar dan goed.
Met een aanloopje van twee kilometer van de parking bereiken we de hemelpoort. En het is inderdaad de moeite waard. Prachtig plaatsje en mooi gelegen. Kijk maar:
De waterstand van het meer valt ons wel mee. We hebben eigenlijk het plan om met het bootje van Peschiera naar Lazise te gaan maar omdat het hemelwater wat visuele beperkingen geeft nemen we toch maar de auto, maar of dat nu zo’n goed idee blijkt te zijn??
Eerst maar is lekker een lunch in Peschiera.
Die hoeft niet te rijden vandaag.
We hebben tijd zat en na Lazise bekeken te hebben stappen we rond 18:00 uur in de auto terug naar het hotel om vanuit daar lopend naar het truffelrestaurant te gaan waar we om 19:30 worden verwacht. Eind van het liedje komen we exact half acht binnen nadat we anderhalf uur in de file hebben gestaan zonder te weten waarom. Gewoon teveel auto’s. Dan is zo’n bootje zo gek nog niet.
Eind goed al goed en we hebben echt geweldig gegeten. Barbara blijkt toch een Kannibaal Royaal. Er waren door het natte weer van de laatste tijd geen truffels. Alle varkens waren verkouden of hadden Corona maar ook zonder deze hemelse paddenstoel was het heerlijk.
Het is midden in de nacht als de wekker gaat. Jongens en honden laten zich niet zien en we zijn zo goed voorbereid dat we ongezien en ongehoord het huis uit sluipen. Toch net niet scherp genoeg want later op de dag blijkt dat ik de rugzak op zijn kop heb vastgepakt waardoor Barbara’s koker met bril ook weer ongehoord op het tuinpad landde. Barbara twijfelde al enorm over de oorzaak van het gemis. “Ik had het toch echt ingepakt!?” Joshua heeft haar uit haar lijden verlost door de koker van Loki te redden.
Alpen
Vlucht, bakkie pleur in Verona, huurauto alles gaat zoals gepland. Op naar Solvarino. Daar het slagveld bekeken maar ook van boven uit de toren gevuld met relikwieën van de oorlog tussen Fransen en Oostenrijkers met wat loslopende Italianen. Tegenwoordig liggen hun resten broederlijk naast en op elkaar in een monument ter nagedachtenis van de verschrikkingen van de oorlog en om de oprichting van het rode kruis te vieren. Voor de duizenden die daar liggen net te laat.
Die laatste twee leven nog.
Op naar Borghetto, daar de vertrouwde plekjes bekeken maar wel een nieuw fysiek element toegevoegd namelijk de burcht. Kort maar stijl klimmetje. Beloning weer een mooi uitzicht naar twee kanten.
Zomaar even tussendoor. Morgen hemelvaartsdag en we gaan richting de Paus voor een paar dagen. Vorig jaar hetzelfde gedaan richting 5 terre en nu dus naar het Gardameer. Heerlijk 4 dagen er tussenuit. Geen verplichtingen geen werk. Even helemaal niks.
Het weer is dramatisch daar maar dat kan niet boeien. Wij vermaken ons wel en laten de harige kinderen met een gerust hart achter.
Het is gelukkig een droge dag vandaag. De regen heeft plaatsgemaakt voor een snoeiharde wind. De wolken gieren langs hemel en zo nu en dan hagelt het. De keiharde wind is vooral aan de kust waar wij naartoe gaan en er wordt gewaarschuwd om voorzichtig te zijn als je de Fagradalsfjall vulkaan wil gaan bezoeken vandaag. De gassen die nog vrijkomen verwaaien wel maar je weet niet precies welke kant op.
We gaan wat later op pad omdat het we geen vol programma hebben, de wandeling naar de rand van het dal waarvan je alles kan overzien in hemelsbreed niet ver maar het gaat wel pittig omhoog. Omdat ik me niet nog een keer door de weergoden wil laten verrassen trek ik mijn blue man outfit weer aan. (zie foto) Buiten dat het er belachelijk uitziet had het ook een Marilyn Monroe effect met deze wind maar dan minder sexy. Kortom eenmaal boven aangkomen heb ik de poncho maar weer ingepakt. (volgende foto)
Het is toch heel bijzonder om naar zo’n vers lavaveld te kijken waar de gassen nog uit ontsnappen. Samen met de snel wisselende spectaculaire luchten boven je hoofd geeft het een dramatisch beeld. We redden het droog terug naar de auto en gaan nog een rondje door in de zuidwesthoek rijden waar de oceaan op de kust inbeukt.
Excuus voor het geluid van de harde wind maar het hoort wel bij de beleving van de locatie.
Vanuit de auto zien we de oceaan spectaculaire capriolen uithalen op de kust en we moeten dus gewoon even stoppen om een filmpje te maken. Het hoofddoel is echter een bizar stukje strand waar een scene van de wereldberoemde film “Vulcano Man” is opgenomen blijkt. De film is beter dan de titel doet vermoeden. je moet echter wel van comedy en Will Ferrell houden. Dat laatste is niet vanzelfsprekend. Wij wisten niet dat dit stukje strand om die reden beroemd is geworden en nog minder dat de IJslandse VVV er een soort monument heeft geplaatst om die ene scene te eren. Voor de liefhebbers een link naar YouTube.
Hierboven het door Jan enthousiast gefilmde spektakel van de zee.
Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here:
Cookiebeleid
Jan Aartsen
Recente reacties