Normandië

door | maandag, 15juli, 2024 | Zomer 2024

Het moest er ooit van komen. Dit jaar reizen Barbara en ik voor het eerst alleen naar onze vakantiebestemming. Gelukkig wel met de harige kinderen achter een veilig hekje achter in de auto. Nu overdrijf ik wel een beetje want Jan en Benjamin reizen ons over een paar dagen na en we treffen elkaar in Longeville-sur-Mer. Joshua gaat dit jaar met vrienden naar Tsjechië dus die zien we wel weer in Nederland over ruim twee weken.

We rijden op een woensdag en zijn gewapend met een tolbadge, een milieusticker en een plan om Parijs te mijden. Geen zin in files en ander gedoe. Om die reden de reis in tweeën gehakt en de eerste stop is twee dagen Normandië. Dan is het nog maar een paar uur naar de eindbestemming. Het plan pakt uit zoals verwacht en we rijden probleemloos door alle landen en tolhokjes. Het is komisch om te ervaren dat fransen die achter ons rijden het niet vertrouwen dat we het tolpoortje met de T kiezen waar je niet kan betalen met kaart of contacten. Die domme Hollander denkt natuurlijk handig te zijn en de rij te mijden maar straks staat die sukkel voor de slagboom en moet hij achteruit. Sommigen wachten op gepaste afstand om te zien of het goed gaat en anderen kiezen op het laatst toch maar een ander laantje.

Met een ingehouden demonisch lach geniet ik van het het eerste piepje als de badge wordt gelezen en het licht op groen springt. Dit hadden we al veel eerder moeten doen. Zoals ik al zei is de eerste bestemming een herenhuis van rond 1900 met een tuin van 3000 m2 in het binnenland van Normandië. Toeristen zie je hier nauwelijks en de omgeving is super rustig. De honden vinden het geweldig. Na een dag achterin de auto rennen ze luid blaffend de hele tuin door. Er zit een andere hond aan de overkant van de straat die vrolijk meedoet met het gehuil en geblaf maar de jongens hebben daar geen last van en negeren het. Het huis zelf is, bijzonder. Kijk zelf maar.

Het doe het jezelf gehalte van de originele bewoner vind je overal terug en alles is zonder smaak en budget ingericht. Douchen doe je in een half bad met een douchekop zonder stang en vergt dus wat gegoochel. Het huis is voor 7 personen maar met de geboden faciliteiten gaat dat echt sanitaire problemen geven. Gelukkig zijn we met zijn tweeën en na 1 nacht op een rudimentair spijkerbed te hebben geslapen hebben we daarna een andere kamer met betere bedden in gebruik genomen om de wervels weer enigszins op hun normale plaats te hebben bij het ontwaken.

s’ Avonds met kunst en vliegwerk Nederland 1 op de franse TV weten te toveren om de ondergang van het Nederlands elftal te beleven. Na de eerste teleurstelling weggeslikt te hebben moet je toch concluderen dat een finaleplaats met dit team ook niet echt terecht zou zijn. Ze hebben het naar vermogen goed gedaan maar een kampioensteam is het niet. De donderdag doen we het rustig aan. We doen een mooi loopje in een plaatsje tegen het bos aan met een slinger door het bos heen. Het mooiste moment is als we door een tunnel van loof lopen en een grote roofvogel met een slang in zijn klauwen ons tegemoet vliegt en een paar meter boven onze hoofden klapwiekend zijn buit veilig stelt. Gelukkig laat hij het niet vallen. De dag erna gaat er ook een slang van meer dan een meter voor mijn auto de weg over maar voordat ik met telefoon gewapend uit de auto sprong was hij natuurlijk allang verdwenen alleen zijn staart heb ik op het laatste frame van een filmpje. Vrijdag hebben we zelfs aan de conditie gewerkt door in de omgeving een rondje te gaan hardlopen. Jammer dat we bij het uitzetten van het rondje de hoogtemeters niet hebben meegenomen wamt die maakten het een ware intervaltraining. Zaterdag ingepakt en op weg naar Longeville-sur-Mer. Heerlijk tot rust gekomen en voor de honden geweldig maar we boeken dat hok niet een tweede keer.

Titans vs Ravens

door | vrijdag, 12juli, 2024 | London

Begin november 2023, de mannen gaan op pad en Barbara blijft thuis om op de honden te passen.  Erg vroeg in de ochtend afreizen met de Eurostar naar London voor de Titans match vs the Ravens. Eind van de ochtend komen we in London aan. De jongens gaan mij dan laten zien wat er te zien is en zondag gaan we naar het Tottenham Hotspur Stadium voor de wedstrijd.

We lopen wat af die dag. Ik was zo slim om mijn nieuwe wandelschoenen aan te trekken. Aan het eind van de dag was het helemaal op met de voeten en de laatste kilometers van de kroeg naar het Hotel een beproeving maar de dag erna ging het wel weer. Onderweg zijn we op een luidruchtige Pro Palestina demonstratie gestuit dus hebben we Benjamin voorop laten lopen. Helaas was Downing street Nr 10 niet te bereiken. Een onbezette tafel vinden in Soho (om te eten) bleek een uitdaging maar uiteindelijk in een leuke Pub geland en na de tweede pint is de wereld weer prachtig.

Na een korte nacht en een slecht engels ontbijt op naar het Stadion. Het weer is prachtig en de sfeer is geweldig. Alle shirts door elkaar en iedereen heeft er zin in. Wel veel Ravens fans en die winnen dan ook tot ons verdriet.

 

De terugweg naar het centrum is wel een dingetje met 70.000 man maar viel achteraf nog wel mee. We eindigen in een sportcafé om de andere wedstrijden te zien en dag erna vroeg uit de veren voor de trein naar Amsterdam. Nog een overbodige overstap in Brussel moeten maken maar dat gaf ons mooi de tijd om wat te eten.

Laatste loodjes

door | dinsdag, 28mei, 2024 | Zomer 2023

 

 

Als mosterd na de maaltijd toch maar de vakantie afronden met de laatste praatjes en plaatjes. De laatste dagen besteden we vooral aan wandelen, horeca bezoek en de bootreis terug. Met de honden op de Ferry is te doen maar voor de honden een uitdaging. Met name het uitlaten op de daarvoor bestemde plek zonder daarbij andere honden te treffen is een ding. Ook het vinden van een geschikt slaapplaats kan lastig zijn maar een Husky vindt altijd een oplossing.

 

 

Husky fun

door | donderdag, 25april, 2024 | Zomer 2023

Schotland is een ideaal land voor onze Loki. Jullie hebben al kunnen zien hoe uitgeput hij was na een  half uurtje buitenspelen op de golfbaan. Het jachtinstinct is sterk aanwezig. Alhoewel een heel vriendelijke hond is alles wat beweegt en kleiner is dan hijzelf een potentiële snack. In ons huisje heeft hij uren naar buiten zitten staren om konijnen en eekhoorns te spotten. En als hij dan wat ziet is hij in de kill-mode. Grappig om te zien hoe Rakas er een beetje achteraan hobbelt. Hij heeft wel de spanning maar niet de focus. Een kleine impressie:

 

Rex is Latin for King

door | donderdag, 28maart, 2024 | Zomer 2023

We blijken niet ver van het zomerhuisje van de Koninklijke familie te verblijven, Balmoral Castle. In de zomer wordt het geheel afgesloten omdat er dan wat Royalty langskomt om hertjes af te schieten of zoiets. Dit jaar moest het kasteel nog gelucht worden omdat Queen Elisabeth haar laatste adem heeft uitgeblazen in één van de vele slaapkamers.  Het was haar favoriete verblijfplaats omdat ze hier rust en natuur kon vinden. De band tussen de familie en de lokale schotten is groot en dat merk je aan van alles. Er is zelfs een eigen Whisky stokerij. Royal Lochnagar Distillery.

Reden genoeg voor de mannen om het te bezoeken en ze nemen moeder mee. Ze besluiten de rondleiding met audio te  nemen hetgeen een goede keus blijkt want je krijgt uitleg door een gids met een zwaar schots accent maar zonder de dranklucht omdat het via een soort mobieltje gaat. Wat ze geleerd hebben vind je in de titel van dit bericht. Dat werd zo komisch uitgesproken dat ze dat tot op de dag van vandaag nog vaak aanhalen in een melige bui.

Wat we verder doe deze dagen is wandelen. De hei bloeit en wij ook. Heerlijk.

De natuur is prachtig en de rust weldadig. Weinig andere wandelaars en honden zodat wij ons niet hoeven de schamen voor onze wolf in schaapskleren. Nee, schamen doen we ons pas als we weer terug zijn op ons huisadres. Wat misschien niet helemaal duidelijk is vanuit de foto’s is dat ons vakantiehuis midden op een golfbaan staat. Regelmatig zien we geruite broeken en spencers met een karretje rondscharrelen op een keurig bijgehouden green. Daar hoort natuurlijk niet een ongeleid projectiel van een hond doorheen te stieren. Dat is echter precies wat er gebeurde.

Loki loert de hele tijd naar buiten om konijnen te spotten en eventueel te mollen als hij ze te pakken krijgt. Gelukkig hebben we een twee meter hoog hek om de tuin met twee poorten die vreemd genoeg naar buiten opengaan. En ja hoor eentje was niet goed in het slot en ondanks dat Loki niet de slimste is heeft hij dat soort dingen meteen in de gaten. Een korte sprint en het volle gewicht tegen de poort en “Freedom” .

Als een dolle stiert hij door het struikgewas en over de golfbaan op zoek naar patrijzen, konijnen en bejaarde Britten. Wij met zijn vijven achter hem aan maar dat maakt het voor hem alleen maar leuker. Dol enthousiast rent hij recht op je af om 10 meter voor de rendez-vous links- of rechtsaf te slaan. Lange lap uit de bek en maar rennen. De fazanten vliegen alle kanten op dus de tracker die hij heeft hebben we eigenlijk niet nodig want je ziet zo wel waar hij is. Uiteindelijk is de grauwe Razer uitgeraasd en als hij in een riviertje staat zijn watertekort aan te vullen heeft Joshua hem te pakken.

Binnen gaat hij spontaan in zijn bench liggen om weer een beetje bij te komen, Rakas houdt hem in de gaten en gaat ernaast liggen. Ik heb hem nog nooit zo snel horen ademen en er maar een filmpje van gemaakt.

Ok, omdat het zo grappig is nog maar een video