door Jan Aartsen | woensdag, 2januari, 2019 | Jan, Noorwegen
Gisteravond was het revanche tijd voor het Ticket to Ride spel van Jan. Helaas bleek hij weer onverslaanbaar en eindigde de auteur roemloos onderaan. Ik heb andere kwaliteiten zullen we maar zeggen. 
Na de kaasfondue nog een loopje gemaakt onder een prachtige sterrenhemel. De temperatuur gaat bij zo’n heldere hemel meteen onderuit en duikt onder nul. Even een vaag plaatje van het uitzicht van de berg en onze nieuwe woning die wie hier gaan aanschaffen.
In de ochtend rijdt de Pistenbully weer vrolijk rond en Barbara gaat met de mannen skiën. Dat eindigt zonder brokken in het restaurant op de Slettafjelet, de naam roept verwachtingen op wat betreft de bediening maar in de praktijk is het geen Hooters zullen we maar zeggen.
Ik neem met Usko een sluipweggetje de berg op en sluit me zwetend en puffend aan. Met zo’n hond de berg op sloffen is geen kattenpis maar het levert wel leuke filmpjes op. Wat is dat beest in zijn element!
door Jan Aartsen | dinsdag, 1januari, 2019 | Jan, Noorwegen
Tja, wat valt er te vertellen? De skiliften zijn dicht vandaag vanwege de storm. In ons huisje merken we er niks van maar bovenop de berg is wel te zien dat het spookt. Blijkbaar zitten we net aan de goede kant van de berg. Om de spieren toch wat bezig te houden gaan we naar het dal voor een wandeling. Klein stukje met de auto en we verwachten in een rustig groen park een wandelingetje te maken.
Niets is minder waar. Het blijkt dat de paden/ wegen volkomen verijst zijn. De cocktail van gecomprimeerde sneeuw met een regenbuitje geeft een spectaculair resultaat maar is op onze harde bergschoenen gewoon niet te doen. Wel ongelofelijk gelachen en ondanks wat glij- en valpartijen geen blijvend letsel. Wel veel vuile was. Als je een linkje ziet kan je klikken voor een filmpje.
https://famaartsen.nl/wp-content/uploads/2019/01/img_0930.movUsko vindt het allemaal geweldig en heeft het sowieso erg naar zijn zin. Je kan merken dat dit zijn feestje is. Hij huppelt helemaal als hij naar buiten gaat en wroet heerlijk door alle sneeuw heen.
door Jan Aartsen | dinsdag, 1januari, 2019 | Jan, Noorwegen
Vanochtend heb ik met de mannen nog een paar rondjes geskied. De vers gevallen sneeuw was nog niet geprepareerd maar dat mag de pret niet drukken. Wat wel de pret drukte was een vuil motregentje dat de kop opstak tussen de middag. Het blijkt de voorbode van een storm die op nieuwjaarsdag komt bezoeken.
We hebben ons daarom goed voorbereid op Oudejaarsavond. Voldoende drank en eten. Dit jaar laten we ons niet verrassen door Noorse kinderen die onze voorraden komen plunderen.
De oliebollen met bier vinden gretig aftrek en we spelen het nieuwe spel van Jan die we natuurlijk ook het eerste potje laten winnen.
Het spel wordt alleen onderbroken voor Guido Weijers en het afsteken van het vuurwerk. Onze Usko kijkt vrolijk mee en lijkt geen moeite te hebben met het geknal en geknetter. Een deel van het geknetter blijkt de volgende dag afkomstig van een appartementen complex dat in vlammen is opgegaan.
Gelukkig geen ernstig gewonden maar wel 88 mensen geëvacueerd en groot lokaal nieuws. We hebben er verder niets van gemerkt terwijl het hemelsbreed maar een paar honderd meter verder is. Ook gek dat het ondanks de regen en natte sneeuw zo heeft kunnen fikken. Gelukkig zaten er geen vuurpijlen in ons pakket.
door Jan Aartsen | zondag, 30december, 2018 | Jan, Noorwegen
Gisteren hebben we onze bestemming zonder problemen bereikt. Na het ontbijtbuffet geplunderd te hebben. (Echt niet normaal). Mocht Usko na 10:00 uur al in de auto. Aankomst 12:30 in Bergen. Mooie laatste kilometers tussen de eilanden door, veel leuke dorpjes en mooie huizen waar Joshua later als marien bioloog kan landen.
Het als een van de laatsten aan boord gaan blijkt een voordeel bij het verlaten van de boot. We komen als tweede auto van de plank en rijden achter een schaamteloze grote Duitse VW bus met echt lelijke mensen aan. Zo lelijk dat ze niet zomaar Noorwegen in mogen. Het hek voor de toegang tot het land was letterlijk dicht en de sleutel moest nog door een mannetje in een autootje worden gebracht die onder streng toezicht van 3 douaniers met trillende vingers het hangslot van Noorwegen ontsloot. De eerste mooie daad van de dag was de lelijke Duitsers in een loods dirigeren voor nadere inspectie door de douane. Aangezien wij een happy face op hadden en een mooie hond mochten wij als eerste het land in.
Het is weer een prachtig weerzien met de Noorse fjorden maar wel erg groen. Een beetje zenuwachtig checken we alle appjes maar die geven echt aan dat er sneeuw ligt in Voss. Gelukkig ontvangen we de code voor het huisje op tijd en voordat we het weten rijden we in de mist de vertrouwde berg op. Het is nog geen winterwonderland maar de pistes liggen er goed bij en het is in ieder geval koud genoeg. Bij aankomt splitsen we. Barbara gaat met 2 mannen boodschappen doen en ik met Joshua Usko uitlaten. Die weet niet wat hem overkomt na 2 lange reisdagen en een boottocht. Hij geniet met volle teugen van zijn vrijheid en de sneeuw.
Vannacht is er een heerlijke laag verse sneeuw gevallen en hier zijn we voor gekomen. Prachtig .
Bij het eerste licht gaan we naar de ski verhuur en we hebben een heerlijke dag. Ook Usko vindt de sneeuw helemaal geweldig en heeft de tijd van zijn leven.
In de loop van de dag neemt langzaam de bewolking wat toe en nu ik dit schrijf is het weer donker buiten en sneeuwt het zachtjes.
door Jan Aartsen | zaterdag, 29december, 2018 | Jan, Noorwegen
Alles kan binnen Europa, zelfs je blog bijwerken terwijl het Noorse landschap stil als een panorama aan ons voorbij glijdt. We hebben onze hut om tien uur verlaten en wachten nu totdat we in Bergen aankomen. Dat is rond half een.
De mannen hebben veel oog voor het landschap zoals te zien op deze foto
Dit bewijst meteen dat de grootte van het scherm niet belangrijk is. Je krijgt alleen eerder RSI.
De boottocht is prima verlopen. Het is inmiddels een familietraditie om veel te vroeg bij de boot aan te komen en ook deze keer maken we daar geen uitzondering op. We stonden als een van de eersten in laantje 8 maar gingen als een van de laatsten aan boord. Waarschijnlijk omdat we opgegeven hebben een hoog voertuig te zijn. Bij het melden bij de receptie blijkt het hondenhotel overboekt en wordt er een alternatief in de vorm van een invalide hut aangeboden.
Deze hebben zeil op de vloer en blijken ook veel ruimer dan de standaard hut. Het hebben van een beperking is natuurlijk geen feest maar het heeft hier en daar wat voordeeltjes. Zo kan bijvoorbeeld de deur op afstand bediend worden. Lastig is dat we het halve schip door moeten om bij het plasplekje voor honden uit te komen. In de eerste plaats is het niet toegestaan om met een hond over de gangen te lopen waar we ook drie keer op aangesproken worden en in de tweede plaats is Usko’s blaas al leeg voordat we de plek des onheils hebben bereikt. Dat verklaart dan wel weer waarom het verboden is om met je hond door de gang te lopen.
Het reisgezelschap wordt dus verdeeld over twee cabines en we slapen allemaal beroerd. Waarschijnlijk door de overdosis Primatour tegen de (bijna) denkbeeldige golfslag. Zelfs Usko heeft een half tabletje op. Het kan ook door de overdadige hoeveelheid voedsel komen. We eten pas 21:15 en hebben dan tot 22:45 om ons vol te stouwen met eten en drank. Om 22:00 is de klus al geklaard inclusief het heen en weer lopen. Grappig was de softijsmachine die met zo’n kracht en enthousiasme zijn inhoud in een te klein bakje perst zodat deze veranderd in een ongeleid projectiel. Het bakje knalde uit mijn hand maar omdat ik niet de enige ben die deze vergissing maakt is er voorzien in een ruime lekbak waarin bakje en overtollig ijs met een klap landen. Behalve vieze handen geen verdere schade.
Usko is wel een beetje nerveus door het geheel maar houdt zich voor zover wij kunnen nagaan wel rustig. Hij zal echter blij zijn als er weer gras (of sneeuw) onder zijn poten komt. De voorspellingen worden met het uur beter als je van sneeuw houdt maar het uitzicht van de boot is nog groen.
door Jan Aartsen | donderdag, 27december, 2018 | Jan, Noorwegen
De kop is eraf. Vandaag na een heerlijke en gezellige kerst met een te zwaar beladen Volvo op pad. Het is grijs en mistig maar de stemming zit er goed in op de achterbank. De topografie van Noord Nederland wordt geoefend en voor we het weten zijn we voorbij de grens en rijden we (met wat oponthoud bij Bremen) zonder verdere problemen. Usko vindt het allemaal prima en tijdens de lunch gaat hij brief een dutje doen achterin de auto. Geen probleem.
In Hamburg betrekken we ons appartement dat brandschoon is en uit drie slaapkamers en een badkamer blijkt te bestaan. De keuken wordt gedeeld waardoor het een soort studentikoos geheel wordt. De keuken wordt alleen maar gebruikt om ons afval te dumpen maar je zou er kunnen koken.
Na een donker wandelingetje met zijn allen eten we in een uitgestorven restaurant. Gelukkig was de tafel gereserveerd anders waren we aan een verkeerde lege tafel gaan zitten. Het eten was zoals te verwachten in Duitsland. Recht voor zijn raap. Ente met saus en ik kon het niet laten een Schnitzel met 2 gebakken eieren te bestellen. Voorgerecht en toetje zijn daarbij overbodig en heb ik ook niet genomen.
Jan Aartsen
Recente reacties