De laatste dag van het jaar is begonnen en het enige dat wij ervan merken is dat de paraplu’s van de straatventers zijn omgezet naar gekke brilletjes met 2020 waarbij je door de nullen kan kijken. Ook de zwervers wensen iedereen een Happy Newyear ! Het onderscheid tussen een fijne jaarwisseling en gelukkig nieuwjaar kennen ze in New York niet.
Het eerste doel van de dag (na ontbijten buiten de deur natuurlijk) is Roosevelt Island. Dat bereiken we na een ritje met de kabelbaan hetgeen mooie plaatjes oplevert. Het eiland zelf blijkt een Oase van rust in alle gekkigheid die je in New York vindt. Het hele eiland blijkt van oudsher vol te staan met ziekenhuizen tot een smallpocks ziekenhuis aan toe. Blijkbaar werd alles wat besmettelijk was direct te stad uitgezet en naar het eiland verbannen.
Na een rondje tussen de dikke eekhoorns te hebben gelopen stappen we op de metro die hier wel heel diep onder de grond loopt. Niet zo gek als je bedenkt dat we onder het water door moeten. We teleporteren onszelf naar Brooklyn in de wijk Dumbo om precies te zijn. Hier zoeken we nog een beroemd plekje op bij de Manhattan bridge die in veel films en series gebruikt wordt. Het uitzicht over het water is super. Ook vinden we Grimaldi’s een “zeker doen” tip van Roos maar het is te vroeg voor Pizza dus we stiefelen nog even door.
We lunchen tot genoegen van de mannen bij 5 Boys wat een hippe hamburgertent keten is waar de maar 1 van in Nederland is. Uiteindelijk lopen we via de overvolle Brooklyn bridge weer terug en halverwege breekt de zon door. Het moest zo zijn.
In de avond vertrekken we naar Pier 81 voor ons boottochtje en feestje op het water. Grappig om al in de middag allerlei Gelukkig nieuwjaar berichtjes binnen te krijgen terwijl wij nog moeten beginnen. Het voelt sowieso niet aan als oud en nieuw maar als een vakantiedag. Aan boord komt daar wel verandering in. De tafels zijn feestelijk versierd met hoedjes en toetertjes. Blijkbaar is dat de manier waarop Amerikanen dat doen. Ook op de weg naar de boot zien we vreemd uitgedoste typjes met glitterjurken op slippers en hoge hakken in de hand. Ook verwacht ik een piek in het aantal blaasontstekingen na de jaarwisseling. Sommige dames waren wel heel feestelijk gekleed zullen we maar zeggen.
Gelukkig valt het op onze boot wel mee en zijn we niet underdressed. We zitten wel met een vijftal Engelsen aan tafel die ook een beetje de tik van de Amerikanen hebben maar het overige volk is gewoon gekleed en valt meteen de bar aan zodra dit kan. Tussendoor wordt er nog een laagje vast voedsel aangebracht om daarna weer verder te gaan met plastic bekertjes met allerlei mixjes. Het is wel grappig om te zien dat de tafel keurig gedekt was met glazen (voor water en champagne) maar dat alles wat je bestelt in plastic bekers gaat en bij een biertje krijg je niet eens een glas. Het boottochtje is een succes en het vuurwerk bij Liberty Island prachtig.
De Engelsen aan onze tafel zijn prima te handelen op de wat gekke schoonzus na. Die zat dus naast mij en die was inderdaad een beetje vreemd hetgeen niet beter werd na het zoveelste glaasje spiritueel vocht. We hebben niet gedanst maar wel samen het nieuwe jaar op de dansvloer ingeluid met een toast. De terugreis naar het hotel was niet erg vlot om half vier lagen we eindelijk in bed.
De titel slaat op het weer van vandaag. Het is de eerste en enige druilerige dag van de week volgens de weerapp. Daar houden we ze aan! De temperatuur is prima maar het miezert de hele dag door de straatverkopers passen hun koopwaar razendsnel aan en kan je nu overal paraplu’s kopen. De kunst is om dus zo weinig mogelijk te lopen en zoveel mogelijk binnen te vertoeven. Dat begint bij de tweede vestiging van Midtown Comics. Hier wordt de nodige tijd en dollars besteed voordat we onder het genot van de enige echte Dunkin Donuts koffie naar het Grand Central sloffen.
Grand Central
Mooi gebouw en de verwarde mensen worden hier door de politie terstond van het toilet verwijderd. We waren als wachtende mannen voor het damestoilet wel even bezorgd maar er bleek een vrouw nog meer verward dan moeders te zijn dus de dienders kwamen met een andere dame naar buiten. Vervolgens onze metro pasjes geregeld en richting Downtown. Op het programma staan de Oculus en het 9/11 Memorial. (Museum)
Wat nog even vermeld moet worden is dat de AirPods Pro ook hier niet te verkrijgen zijn. Wat ze wel hebben zijn lege doosjes die keurig geseald zijn zodat ze net echt zijn. Wij dus blij huppelend met wat achteraf bleek een leeg doosje naar een verkoopster gesneld voordat iemand anders het te pakken zou hebben. We werden echter met een meewarige glimlach gecorrigeerd en uit de droom geholpen. Dan toch maar gewoon in Nederland bestellen.
Door de regen worden we nog gedwongen om twee kerken te bezoeken. De Trinity Church blijkt ook nog een oude begraafplaats te hebben met allerlei founding fathers van het eerste uur. (Kan ook niet anders natuurlijk)
Het museum is prachtig gemaakt onder de grond. De enorme drukte en de over de top audiotour van Robert de Niro doen echter wel afbreuk aan het geheel. Het is wel erg America First zullen we maar zeggen.
Ook al is het maandag besluiten we met een diner bij Thank God it’s Friday. Daarna nog even naar de M&M’s winkel om voor Joshua niet giftige M&M’s te halen. (Die zonder pinda’s). Weer in de rij en gewurm om het kostbare goedje te verkrijgen. Ook om je goedje kwijt te raken moet je hier in de rij. Barbara had echter geen keus en de mannen hebben zich weer verbaasd over wat er buiten allemaal voorbij komt. Inclusief de twee bedelende zwervers die als dienst de deur voor je openhouden en/of je gewoon gelukkig nieuwjaar wensen. Al met al heeft het me 3 dollar gekost om mijn persoonlijke ruimte weer op een acceptabel niveau te krijgen.
De jetlag zit nog in het systeem. Om 14:30 begonnen we allemaal te spoken en om 07:00 liepen we fris en fruitig met zijn alleen buiten op weg naar Juniors. Geweldig om op zondagochtend zo vroeg door New York te lopen. Geen toerist op de stoep en nauwelijks auto’s in de straat.
De vlucht met Delta is ons goed bevallen. Dat zit hem dan vooral in de catering en het filmaanbod. Het eerste was voor vliegtuigbegrippen luxe. Er werd een menu rondgedeeld voor de hele vlucht met verschillende keuze en zelfs en verrassing in de vorm van een Toblerone chocolaatje. Hulde
Het blijft altijd een dingetje om hier het land in te komen. Doordat we nog een geldige ESTA hadden dachten we snel via de zuilen waar je zelf je paspoort kan scannen langs de mannen in zwarte uniformen te glippen. Maar nee. Enkele van onze minder betrouwbare reisgenoten kregen een zwart kruis door hun foto en uit solidariteit zijn er allemaal gewoon in de rij gaan staan. Gelukkig is onze chauffeur een geduldig mens en weet dat het even kan duren. Het blijkt een zwijgzaam lid van de Triade te zijn dus er valt niet veel meer te vertellen dat hij ontzettend sterk naar knoflook rook. Keurig ons op de juiste plek bezorgd. Kamer is top en de eerste wandeling ook.
Vandaag gaat ons avontuur van start. Gisteren Usko met manke poot naar Etten-Leur gebracht en in de goed zorg van Jos en Mieke achtergelaten. De boef had het wel meteen in de gaten wat er stond te gebeuren maar deze keer is het maar een week in plaats van een maand, alleen weet jij dat niet.
De voorbereidingen zijn prima verlopen en we hoeven hopelijk niet bij te betalen wegens overgewicht. De kerstdagen hebben er nogal ingehakt.
Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here:
Cookiebeleid
Jan Aartsen
Recente reacties