Frankrijk 2019

Het is vandaag vrijdag 12 juli 2019 en we zij er allemaal vreselijk aan toe: Vakantie

Het is voor ons allemaal best een druk jaar geweest en de mannen hebben hun best weer gedaan. Jan heeft zijn thesis afgerond, Benjamin heeft zijn propedeuse gehaald en Joshua gaat zijn rapport halen en is met mooie cijfers over naar de zesde. We hebben de afgelopen dagen al wat zaken voorbereid voor het vertrek. Dat maakt dat we de vrijdag eigenlijk niet veel te doen hebben.

Rustig aan vertrekken we na de lunch richting het zuiden. Benjamin neemt het eerste stuk voor zijn rekening om extra kilometers te maken. Zonder problemen landen we in Amiens bij ons Novotel voor de overnachting. Roos en Diede zitten een stukkie verderop zodat ze de volgende dag maar een kort stukje hebben te gaan.

Het diner is prima en de bediening zelfs vrolijk. Er wordt bij herhaling een grap gemaakt over de “ piscine” en ondanks de herhaling heb ik tot de dag van vandaag de clou niet geheel begrepen.

Usko moet het doen met het bevuilen van het hotelterrein, in de omgeving is er geen bos of weiland waar hij even los kan gaan. De volgende dag tuffen we naar Tranche. Onderweg zien de mannen bij een groot tankstation een paar verveelde pubers worsten bakken die verpakt worden in een Baguette. Die kans laten ze zich niet ontnemen. Mijn warme hond was echter dermate Well Done dat ik het voor de helft maar gelaten heb. Nog nooit zoveel PAK’s op een worst gezien. Bij het naderen van Tranche beleven we enkele Ah ha momenten. Toch is het ook wat weggezakt dus dan is het twee keer zoveel plezier om alles weer te ontdekken.

Behalve de supermarkt. We hadden ons kunnen herinneren dat je deze op een wisseldag moet mijden maar dat waren we vergeten. Nog nooit zo’n drukke supermarkt vol met zwetende toeristen gezien. Gekmakend.

Gelukkig is ons huis een oase van rust. Leuke ligging en een mooie omheinde tuin voor Usko. De kamers zijn snel verdeeld. Benjamin en Joshua slapen in het buitenverblijf met een eigen toilet en wastafel. Jan slaapt boven en heeft zelfs een eigen douche met jaagspinnen tot zijn beschikking.

Barbara en ik nemen de kinderkamer op de begane grond. Usko was de eerste nacht even in de war of hij boven of beneden moest slapen maar koos voor de koelste oplossing denk ik.

We slapen hier trouwens als een blok. De bakker waar elke dag het verse brood gehaald wordt ziet ons zeker niet voor tienen. We doen het de zondag lekker rustig aan. We bezoeken het plaatsje en huren 4 fietsen zodat de mannen er ook alleen op uit kunnen gaan. Het bos is pal achter ons huis en via een paadje tussen twee tuinen door loop je zo in de schaduw. Wel zo fijn voor ons en de hond want het is echt warm. Zondagavond gaan de mannen op het fietsje naar het dorp om een concert bij te wonen van een coverband Zaza en Christophe. Hilarisch, de mannen moesten erg lachen om de uitspraak van het Engels. Dit had een heel hoog Allo Allo gehalte. De band was eigenlijk best goed maar door dat gestuntel kon je ze eigenlijk niet meer serieus nemen.

Voor de maandag zijn we uitgenodigd door Roos en Diede. Kleine drie kwartier in de auto en je bent er al. De mannen hebben lekker kunnen zwemmen en de geweldige gourmet maakte het een top middag/ avond. Erg gezellig.

De dinsdag en de woensdag kenmerken zich door warmte, plonzen in zee, ijsje scoren en een keer eten in de Petite Bonheur. Prima Moules Frites en een veel te grote Pizza voor Benjamin en mij. We hebben het geprobeerd maar kregen het niet geheel weg.

Andere vermeldenswaardigheden:

Barbara speelt uitstekend Risk. Jan en Benjamin zijn into speciaal biertjes. Usko heeft het snel erg warm en ik krijg overal jeukbulten van onzichtbare muggen. Dan toch vlooien?

Donderdags doen we de familie gourmet nog even dunnetjes over dus allemaal een kilo zwaarder zullen we maar zeggen. Erg gezellig er blijkt ook deze tweede avond vliegt om. Teken van gezelligheid.

Nu ik het daar toch over heb, we hebben nog geen teek gezien hier in Frankrijk. Een paar jaar leden hoefde Usko maar even zijn neus onder een struik te steken en hij werd de rest van de wandeling gedragen zullen we maar zeggen.

Dit jaar nog niet één.

Mijn theorie is dat het te droog is. De bermen zijn hier geel en alleen de bewaterde voortuinen hebben bloemen. Of de door Usko bewaterde vegetatie op de route naar de bakker natuurlijk.

De vrijdag is een rustdag geworden waarbij de jongens met Barbara naar het strand zijn geweest. Ik heb met Usko het bos verder onveilig gemaakt. In de ochtend hebben we nog wel een stukje hardgelopen, wel 4 hele kilometers in een poging om de gourmet kilo’s er weer af te krijgen. Prima te doen zolang je maar uit de volle zon blijft. Dat lukt ons in het algemeen heel aardig maar de voorspellingen voor de week erna zijn wel heftig. Ook in Nederland.

Zaterdag was ook weer een rustige dag. Boodschappen gedaan en Barbara is nog met de jongens naar het dorp gefietst om de WiFi van de Toeristoffice te testen.

Zondag vertrekken we voor ons doen wat vroeger dan normaal naar Ile de Rey. Met de boot is dat een heel gedoe maar er is ook een tolbrug uit La Rochelle. Dat is wel eerst vijf kwartier in de auto zitten om dat te bereiken. Het eiland is toeristisch maar wel op een gezellige manier. We bekijken de Abdij (wat er van over is) en lunchen in de haven van de hoofdstad St Martin. Benjamin zoekt nog een hoedje maar kan gelukkig voor ons niet slagen.

De energie kan niet op deze dag. Als we thuis zijn gaan we nog in de avond naar het marktje van Griere en de mannen naar Funland. Barbara en ik nemen Usko mee naar het strand ondertussen. Na enkele euro’s lichter en prullaria rijker gaan we weer terug.

Maandag doen we niet veel en in de avond lopen we nog vanuit ons huis naar het dorp om een ijsje te halen.

de terugweg via het strand blijkt er een maansverduistering. Heel bijzonder en niet op de foto vast te leggen blijkt.

Dinsdag is echt to hot to handel. Alleen het strand biedt een oplossing. De jongens hebben hun zinnen gezet op een tochtje op een soort band achter een speedboat aan. Dat blijkt bij elkaar een uren durend evenement voor een kwartier heftig gestuiter waarbij Benjamin er tweemaal af gaat en Jan 1 keer. De foto’s zijn spectaculair. Niet die van mij helaas want het gebeurde allemaal vrij ver op de oceaan. Ik had mijn telelens wel mee maar kon die zittend op mijn bankje onder de beschermende handdoeken niet goed hanteren zonder voor een oude vieze man door te gaan.

Toch een heel leuk middagje zo. In de avond bekronen we dat met de eerste BBQ hier in Frankrijk. De jongens hadden ingekocht dus de Bavette met uien van bijna een kilo in vier hompen mag niet onvermeld blijven. We hebben uiteindelijk twee dagen kunnen eten van het geheel.

Woensdag blijkt ook een heel warme dag en we komen er alleen maar toe om naar de VVV te gaan voor kaartjes voor de boot naar Fort Boyard. Die gaat vanuit La Rochelle,

Donderdag rijden we dus opnieuw naar La Rochelle maar deze keer pakken we het plaatsje wat beter mee. Vanuit de haven varen we in 45 minuten naar het Fort. Heerlijk met een klein wolkje en een lekker zeebriesje. Helaas waren de broodjes aan bord op en het entertainment aan boord kon dat niet goed maken.

De wandeling op het Ile de Aix slaan we over en tuffen weer terug naar de haven. Prachtige boten gezien en op de kade de beroemde Americain tot ons genomen om het gemis aan boord te compenseren. Uiteindelijk sloffen we wat door de straten van La Rochelle en tot groot plezier van Joshua vondt hij een Comics store. Jammer dat alle strips in het Frans zijn maar de Funko’s zijn internationaal dus daadwerkelijk weer een klein kapitaal aan uitgegeven maar de verzameling begint wel episch te worden. Terug in ons dorp bestellen we met enige moeite Pizza’s bij onze Petit Bonheur alwaar het entertainment van de avond bestaat uit middelbare dames met allemaal een cowboyhoed op. We wachten niet af of het line dancing of zingen wordt. Het lijkt me dat de kwaliteit van beide door deze groep niet vermeldenswaardig is.

Vrijdag is het dan eindelijk de veel beloofde regendag. De hele week is het al bloedheet en we zijn daar wel een keertje klaar mee. Gelukkig wordt daar rekening mee gehouden en regent het echt de hele dag. Buiten boodschappen de VVV en met de hond wandelen doen we spelletjes. Joshua won eindelijk met veel bravoure en overmacht een spel RISK.

Zaterdag is weer een loopdag waar we allemaal een beetje tegenop zien het wordt 30 minuten dan wel 4 kilometer. Benjamin kan na zijn croissant en gekookte ei er niet meer tegen tegen en blijft thuis bij Usko. Voor de rest gaan Jan en ik nog naar het dorp om een tafel te reserveren en gaan de laatste facturen eruit. Straks is het wandelen naar het dorp.

Het eten in La Centre voldoet in alle opzichten aan de verwachting. Joshua en ik gaan voor de Langoustines, Barbara en Jan voor de Noix St Jacques en Benjamin houdt het bij zijn Charcuterie. Dit alles onder de mooie begeleiding van een grote Leffe blond en Sancerre. De hoofdgerechten waren zeeduivel met een Amerikaanse saus en DIV vis mat Anijs en een kwartel voor Benjamin en een Steak voor de jongste. Allemaal prima voor elkaar.

Barbara en ik lopen met Usko over het strand terug en de mannen gaan nog een cocktail doen op het pleintje. Deze blijken wel wat prijzig €6,20 per stuk dus uren houden ze het niet vol.

Nog even lekker nagebabbeld en toen naar bed.

Inmiddels is het zondag en de temperatuur is super. Heerlijk weer en de mannen besluiten te gaan surfen. Eerst nog een wandeling met de hond en ze zijn net vertrokken.

Het surfen is een succes de mannen hebben een wetsuit en vooral Joshua blijkt een talent te hebben. Het is lekker weer en we durven Usko nu ook met een parasol mee te nemen. In de avond gaan de mannen los in de Starfish dit is een Pub/ Coffeebar en verkopen alles wat vloeibaar is. Dus ook een liter bier de man en 1 cola.

Het wordt na twaalven en bij thuiskomst wordt alle nog even nabesproken. De plannen voor een tweede bezoek worden meteen gemaakt.

Maandag is na de gebruikelijke late start het tijd voor boodschappen en het voordeel is dat dit nu ook de door mannen gedaan kan worden. Ondertussen laten wij de hond lekker uit. In de middag een potje Risk met het mes op tafel en ondanks alle analyses en complotten weet Barbara voor de vierde keer te winnen deze vakantie. Toppertje. Joshua is erg salty (eigen woorden) na het potje dus de jongens gaan nog even naar het strand om af te koelen. Barbara en ik nemen de hond nog voor een rondje en eindigen in het barretje bij de surfschool. De super coole surfdude leraar/ verhuurder pikken we er zo uit en bij het tweede glaasje sluiten de mannen zich bij ons aan en we concluderen dat het zo lekker is dat we hier ook nog voor moeten terugkomen voordat we naar huis gaan.

We besluiten de dag met een BBQ die weer teveel bleek te zijn. De versafdeling van de Super U blijkt wel een uitkomst. Heerlijke kipspiesen en chorizo/ rund dingetjes. Ook de vis en garnalen gaan er lekker in.

Om het allemaal te verteren lopen we daarna nog even met maximale eb naar de stenen visvallen waar we vroeger ook met de jongens zeesterren en heremiet kreeftjes gaan bekijken. Usko vindt het allemaal erg spannend.

Na de gebruikelijke onrustige nacht na een BBQ starten we vandaag op tijd (09:00 uur) Dit bevalt moeders maar matig. Gelukkig weten we ons tempo verder niet aan te passen en gaan we pas tegen twaalven naar La Roche sur Yon. Dit is de hoofdplaats van de Vendee maar we snappen nog steeds niet waarom. Een leuk plein met Napoleon erop en naast wat mechanische kunst in Water genieten we van een prima lunch met Kruisberg frieten.

We hebben de avond Risk gespeeld en het feit dat Barbara weer weet te winnen begint wat spanning te brengen in de groep. Vooral de wat jongere ambitieuze spelers kunnen zich daar moeilijk in vinden.

De laatste paar dagen laten zich het best kenmerken door het ultieme vakantie gevoel. Pas de laatste week komt het relaxte uitgeruste gevoel dat we gezocht hebben in Frankrijk. We staan laat op halen verse croissants bij de bakker en na de koffie een loopje met de hond of naar het strand. Tussendoor een boekje lezen en de mannen gaan op de fiets naar het dorp voor een bezoekje aan Funland of naar de Starfish.

We spelen net zolang Risk totdat bijna iedereen gewonnen heeft. De potjes worden uitgebreid geanalyseerd met een biertje en kaarslicht in de tuin totdat we weer te laat ons bed opzoeken. Usko zucht en steunt wat en trekt zich overdag wat terug. De laatste avond eten we bij Equinoxe. Een tent waar we nog nooit geweest zijn en achteraf niet snappen waarom. Het eten was uitstekend en entourage en bediening ook. Veel visdingetjes en een mooie Entrecote voor Benjamin. We gaan zoals gebruikelijk te voet en sowieso worden de stappen makkelijk gehaald deze vakantie. Mijn horloge meet weer teveel verbruikte calorieën zodat het makkelijk is om Barbara te verslaan in de wekelijkse wedstrijd.

Zaterdag is het reisdag en door de sleutels al de avond ervoor in te leveren kunnen we op tijd 07:00 vertrekken. De reis verloopt probleemloos en onderweg maken we al plannen voor volgend jaar. Als trieste afsluiter eindigen er bij een Burger King in Vlaardingen-Oost voor het avondmaal. Het steekt wat schil af ten opzichte van ons laatste Franse etentje maar daarvoor is het ook een reisdag.